Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przedłużenie sylaby
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: przedłużenie, przedłużenie syllaby, syllab przedłużęnie
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • O ortografii polskiej: Mal/1700
  • Pierwsza część (O pronuncjacjej albo wymawianiu liter i sylab francuskich, O dyftongach francuskich, O apostrofach i akcentach): Duch/1699
  • Szczególniejsze prawidła wymawiania: SkorM/1828
  • Traktat I. O ortografij francuskiej: Dąb/1759

Cytaty

Duch/1699, s. 6

E kiedy się nájduje bez żádnego ákcentu ná końcu mowy, żadnego z siebie nie wydáje głosu; jest tylko przyczyną przedłużenia sylláby od końcá wtorej. v. g. dire, mowić.

Mal/1700, s. 10

Prozodia uczy syllab przedłużęnie i skrócęnié rozeznáwáć.

Dąb/1759, s. 7 (6-7)

Takowe się powinno pisać w tych terminach, w ktorych przed tym pisywali zbyteczne s, o którym Grammatyk de S. Amour świadczy, iż się álbo nic, álbo bardzo nieznacznie mawiało, ále tylko sprawowało przedłużenie syllaby.

SkorM/1828, s. 19

Tak krótkie jako téż i długie samogłoski tudzież dwugłoski (diphtongi), są zdolne do przedłużenia. Miara tak przedłużonéj samogłoski jest potrójną od najkrótszéj.

Powiązane terminy