terminów gramatycznych online
głośnia
- Nauka o głosce: Kl/1939
- Prawa głosowe spółgłosek: Malin/1869
- Słowniczek: Gaert/1927
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, t. 7: T-Y: SW/1900-1927
- Słownik, tom I. część II. (G-L): L/1807–1814
- Słownik, tom II (D-G): Dor/1958–1969
Głośnia (lat. glottis). Otwór wewnątrz krtani utworzony przez rozsunięte wiązadła głosowe [...].
Cytaty
GŁOŚNIA, -i, ż., Krtań w górze ma dziurkę podługowatą, którą się głośnią, glottis, nazywa. Hub. Mech. 207. (głosowa dziurka).
Krtań, ni, lm. nie, ż. (larynx), an. część kanału oddechowego leżąca między głośnią (rinu glottidis) a tchawicą.
Powiedzieliśmy […], że każdá samogłoska jest głosem za pomocą jidącego s płuc powietrzá s krtani czyli głośni (glottis) wydobytym […].
Wiatrociąg, u, lm. i [...] 3. anat.: † W[iatrociąg] p. Krtań. † Wiatrociągu członkowaty otwór, p. Głośnia.
Głośnia, i [...] 2. lm. e anat. = a) (glottis vera) szpara miedzy strunami głosowemi krtani, in. G. prawdziwa, szpara głosowa, !odpowiadaczka, † dziurka głosowa, † wiatrociągu czołenkowaty otwór. b) G. wnękowa (glottis supria) = szeroka szpara pomiędzy więzami tarczko-nalewkowemi górnemi powyżej głośni prawdziwej.
Głośnia, p. narządy mowne.
★Narządy mowne: ★płuca, ★tchawica i jej górna część, t.j. ★krtań, utworzona z ★chrząstki tarczowej (cartilago thyroidea) od przodu, ★obrączkowej (pierścieniowej, cartil. cricoidea) od tyłu, na której umieszczone są ★chrząstki nalewkowe (cart. arytaenoideae) ruchome, przytrzymujące ★wiązadła (struny) głosowe. Te tworzą ★szparę głosową, (głośnię, glottis). ★Nagłośnia (epiglottis) zamyka od góry tchawicę.
Chrząstki nalewkowe mogą się przy pomocy różnych mięśni obracać koło punktu [...] na chrząstce pierściennej, a także zbliżać lub oddalać od siebie, wskutek czego zmienia się wzajemne położenie wiązadeł głosowych i kształt powstającej między nimi szpary, tzw. głośni.
Głośnia ż I, lm D. -ni «szczelina między brzegami wiązadeł głosowych»: Ruchy chrząstek nalewkowatych i wiązadeł głosowych modyfikują kształt i wielkość głośni. Jęz. Pol. 1935, s. 76. Przy wszystkich głoskach dźwięcznych ustnych [...] głośnia zamyka się, to otwiera, a powietrze uchodzi do jamy ustnej, ibid. s. 77—78. // L.