Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

współgłoska

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Co mówią polscy badacze o dwójce niemieckiej W, a opuszczonej polskiej V?: Oż/1883
  • Wyobrażenie, pojęcie, wyraz, znaki pisarskie, głoska, zgłoska, podziały wyrazów: Czep/1871–1872

Cytaty

Współgłoska albo (opuszczając w) spółgłoska jest to znak dla wyrażenia głosu wspólnie z inném brzmieniem, urobioném któremkolwiek narzędziem mowy, jako to: wargami, językiem, zębami, podniebieniem, gardłem czyli krtanią. Spółgłosek jest 37: b, b', c, ć, cz, d, dz, dź, dż, f, f', g, g', h, ch, j, k, k', l, ł, m, m', n, ń, p, p', r, rz, s, ś, sz, t, w, w', z, ź, ż.

Mroziński J. Zostawił ją dowolną; a szczególniej miał oczy zwrócone na współgłoski polskie grubiej przyciskowe, ażeby pojedynczemi były, i kreślone jak z (współgłoska trzystopniowa) radził, nalegał; bo widział, że główną one stanowią zaporę do postępu, w naszej pisowni naukowego, i najprzód te trzeba usunąć; a później przystąpić do w niemieckiego i stopniowo usuwać z woli s pod oczu, a nie od razu zalecał.