Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zamiennia wymiana głoskowa, wyrazowa

Hasło w cytatach: zamiénniá, zamieńnia
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Postaci grammatycznych jest w polskim języku pięć:

1wsza: Wyrzutnia, gdzie się syllaba albo głoska jaka wyrzuca, [...].

2ga: Dodatnia, gdzie się syllaba jaka albo głoska dodaje, [...].

3cia: Zamieńnia, gdzie się syllaba albo głoska jaka na drugą zamienia, np. bogato, bogaciej; miło, milej.

Zamieńnia postać grammatyczna, na k. 39.

Zamiénniá, jest zamiénienié głoski na głoskę w jednym wyrazie, albo w mowie wyrazu jednégo na dru­gi.

Zamiennia, słowna i mowna, 113.

Zamiennia. Jest-to zamienienie głoski na inną w jednymże wyrazie. W samogłoskach zamienia się a na e: las, lesie; jadł, jedli.

Zamiennia w 7mym. spadku liczby pojedyńczej Rzeczowników nijakich [...] Zamienia się [...] a na e: lato [...] lecie. Uwaga. Zamiennia samogłosek przedkońcowych, jak w Rzeczownikach żeńskich tak i w tych, przy żelazie, zwierciadle, jeziorze, i t. d.

Zamiennia w Słowach.

Zamiennia jest wtedy, kiedy się jedna lub kilka głosek na początku, w środku lub przy końcu wyrazu jakiego, albo zupełnie na insze głoski, albo tylko na przygłosowe zamienia, np. Miemiec, żołmiérz, zamiast: Niemiec, żołniérz.

Zamiennia, czyli zamiana głosek jednych na drugie, stanowi w słowach niemałą odmianę osobliwą.

Zamiennia ma miejsce najprzód co do samogłosek: jeżeli a, lub o, stanie pomiędzy dwiema miękkiemi spółgłoskami, chociażby następna miękka niebezpośrednio szła za nią, zamienia, się zwyczajnie na e, np. miara, mierze (…).

W używaniu jednakże takiéj zamienni należy wielką za chować ostrożność, aby jasności i dobitności mowy nie ubliżyć.