Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

kreski znaki pisarskie

Hasło w cytatach: kreska, kryska, kryski
Język: polski
Dział: Ortografia, Interpunkcja (współcześnie)

Cytaty

Z jest trojákié. Nad pierwszym któré może názwáć Mázowieckim [...] nie trzebá kreski; jákie jest w terminách ząmek, zámknięcié, zęby [...]. Nád tákim [...] jákié jest w terminách [...] ożęnić żywić [...] pisze sie [...] punkt, to jest kropká ták, ż. [...] Nád trzecim, któré ma podobięństwo z ákcęntowánym ś [...], piszą ákcęnt, który łácinnicy zowią acutus, to jest ostry ták ź. náp: gdybyźmy álbo gdybyśmy.

Fráncuzi záżywáją kilkunastu krysek, z których trzy zowią się ákcenty. Jeden zowią grave to jest cięszki, pisze się nád wokalami ták à è. Drugi zowią egu to jest ostry, pisze się nád wokalami ták é. Trzeci zowią syrkonflex, to jest obojętny álbo dáchowáty, pisze się nád wokalámi ták â ê î ô û.

Tu naprzód należy namienić, że Francuzi zażywają kilkunastu krysek, z których trzy zowią się akcenty.

O Kryskach Francuskich. Tu naprzód należy namienić, że Francuzi zażywają kilkunastu krysek, z których trzy zowią się akcenty. Jeden zowią grave to jest ciężki, pisze się nad wokalami tak: à é. Drugi zowią aigu to jest: á è. Trzeci zowią circonflexe, to jest obojętny albo dachowaty, pisze się nad wokalami tak: â ê î ô û. Czwartą kryskę zowią apostrof, który się kładzie przy różnych literach miasto odrzuconych wokal ták (n') [...]. Piątą kryską może nazwać dwa punkta nad wokalą ktore są znakiem, że owa niemi znaczona wokala, nie wchodzi z drugą w dyftąg, ale czyni osobną syllabę nap: reüssi czytałoby się jak Polskie rufsy, gdyby nie te kropki, dla których trzeba czytać reufsy. Szosta kryska się znajduje pisana powzdłuż między literami, ktora jest znakiem, że się z różnych słow czyni jedno. Siodma kryska jest znacząca pytanie, a ta się w każdym języku pisze tak (?). Osma znacząca period, to jest skończenie sensu, ta się pisze w każdym języku, tak. (.) Osma znacząca period, to jest skończenie sensu, tą się pisze w każdym języku tak . (.) Dziewiąta znacząca rozpocznienie mowy, ta się zowie koma z Greckiego, jakoby ucinek, pisze się tak (,) Dziewiąta pisze się tak (:) znaczy puł sensu, zowie się dwa punkta . Jedenasta taka (!) znaczy znaczne okrzyknienie. Dwunasta taka (;) zowią ją Łacinnicy media nota, jej używanie jest prawie jedno co i dwu punktów takich (:). Trzynasta taka (-) napisana na końcu wiersza, znaczy że termin jest nieskończony, to jest przejęty, że się nie mógł zmieścić na tym wierszu, którego się nie godzi przecinać, poki się cała syllaba nie skończy.