terminów gramatycznych online
spójnik
- Nauka o słowach i ich odmianach: Łaz/1861
- Nauka o wyrazie: Kl/1939
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, t. 2: H-M: SW/1900-1927
- Słownik, t. 6: S-Ś: SW/1900-1927
- Słownik, t. 8: Z-Ż: SW/1900-1927
Spójnik. Wyraz pomocniczy pełniący prymarnie funkcję wskaźnika syntaktycznego. Wiąże składniki zdaniowe w zespoły zwane zdaniami złożonymi bądź składniki wyrazowe wewnątrz zdań pojedynczych.
Cytaty
Częstokroć łączymy ze sobą dwie jednakowe części zdania, tj. dwa podmioty, dwa orzeczniki, albo dwa określniki lub też dwa całe zdania; do połączenia ich używamy słów, które spójnikami nazywamy, np. [...]. i [...], a [...], bo [...], nim [...].
Słowa wchodzące w skład zdań czyli w mowę. nazywamy częściami mowy. W polskim języku jest 9 części mowy 1. Rzeczownik. 2. Zaimek. 3. Przymiotnik. 4. Liczebnik. 5. Czasownik. 6. Przysłówek. 7. Przyimek. 8. Spójnik. 9. Wykrzyknik.
[…] Spójniki są to słowa nieodmienne, służące do połączenia jednakowych części zdania lub całych zdań ze sobą, np. Dwie rzeczy człowieka szlachcą, obyczaje a rozum […].
Bezspójnikowy gram. bez użycia spójnika: Bezspójnikowe połączenie zdań.
Spójnik, a, lm. i [...] 2. gram. część mowy nieodmienna, służąca spajaniu zdań i wyrazów, do wyrażania ich stosunku między sobą: S., conjunctio, pomaga innym wyrazom, aby jednę i zwięzłą czyniły mowę. Kopcz.
X Konjunkcja, i, lm. e [...] 5. gram. spójnik. Kopcz.
† Złączka, i, lm. i gram. 1. łącznik w zdaniu (copulą). Sł. wil. 2. spójnik (conjunctio). Troc.
Spójnikiem nazywa się wyraz nieodmienny, który wiąże dwa wyrazy lub dwa zdania.