Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

tytel
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: tyteł, tytle
Język: polski

Cytaty

Kn/1621, s. 4

Abrewiácyja, z tytlámi pismo prętkie. [Abbreviatio barbara vox est...].

Kn/1621, s. 1217

Tyteł, v. Abréwiacya.

Kn/1643 (I wyd. 1621), s. 3

Abrewiácya, z tytlámi pismo prętkie. Abbreviatio vulgò Abbreviatura IC, breves notae.| Compendia vocum apelles, ex Manil: l. 4. ubi etiam notarium celerem describens; Cui litera verbum est, inquit, Notas literarum. Valer. Probus. & Petr: Diacon. sed rectius alij, Notas dictionum appellant, siquidem non literas sed dictiones significant, & quidem saepe singulae; ut D. D. D. D. dignum Deo donum dicavit...

Tr/1764, s. 2371 Definicja

Tytel g. tytla. Berkürtzung, Abbreviation. titre, m. abréviation. § pismo tytlami pisane.

L/1807–1814, t. V, s. 704 Definicja

TYTEL, -tla, m., abrewiiacja n. p. pismo tytlami pisane. Dudz. 65 [...].

SWil/1861, cz. II, s. 1740 Definicja

Tytel, tla, lm. tle, m. skrócenie, abrewjacja. Pismo tytlami pisane.

SW/1900-1927, s. 193 Definicja

Tytel, tla, lm. tle 1. skrócenie w piśmie, abrewjacja, znak skrócenia nad literą: Pismo tytlami pisane. Dudz. Troc.

Dor/1958–1969, t. IX, s. 407 Definicja

Tytel m I, D. tytła «w rękopisach średniowiecznych: znak skrócenia wyrazu albo pominięcia litery, np. kropka, kreska itp., zwykle nad literą».

Powiązane terminy