terminów gramatycznych online
pauza w piśmie
Geneza: łac. pausa 'przestanek, koniec'
- Głosownia: Gaert/1927
- O użyciu znaków pisarskich: Kam/1870
- Objaśnienie terminologii: Morz/1857
- Pisownia: Morz/1857
- Словосочиненiе [Składnia]: Grub/1891
Pauza. [...]. W pisanej odmianie jęz. — znak przestankowy odpowiadający pauzie nazywa się również pauzą lub myślnikiem (—).
Cytaty
Zastanownik, pauza, ( — ) kréska nisko od końca spodniego liter do drugich ciągniona, albo téż po innych znakach dawana, oznacza zastanowienie się mówiącego, chwilowe zatrzymanie się w głoszeniu. Przy zakończeniu okresu zwykle kładziony bywa po kropce, dla wskazania dłuższego zawieszenia głosu.
Zastanownik .... Pauza.
Pauza kładzie się po takich zdaniach a nawet pojedynczych wyrazach, na których chcemy myśl czytelnika zatrzymać, aby się nad niemi dobrze zastanowił i zgłębił znaczenie, jakie nadać im chcemy [...]. Pauza zastępuje także czasami łącznik, kiedy go dla żywszego wyrażenia opuszczamy zupełnie.
Знаки препинанія суть: 1) Запятая, przecinek (,). 2) Точка съ запятой, średnik (;). 3) Двоеточіе, dwukropek (:). 4) Точка, kropka (.), 5) Многоточіе, kilka kropek (....). 6) Знакъ восклицательный, wykrzyknik (!). 7) Знакъ вопросительный, znak pytania (?). 8) Черта или тире, pauza (–). 9) Скобки или знакъ вмѣстительный, nawias ( ). 10) Двузапятая или кавычки, cudzysłów („ ”).
Zasadą jej jest, by każda głoska była wyrażona tylko jedną literą, przy czem używa się następujących znaków rozróżniających:
— pauza między wyrazami (on — który) — przestanek.