terminów gramatycznych online
forma przymiotnikowa
Cytaty
Odmiana imion obcych. [...] Obce imiona własne, odmieniają się po części według form rzeczownikowych, po części według formy przymiotnikowéj, jeżeli mają końcówkę podobną do końcówek rzeczowników lub przymiotników polskich; w przeciwnym razie nie odmieniamy ich.
[...] Liczebniki składowe oznaczają, z jilu części jednorodnych rzecz się jaká składá; [...] , i te się urábiają od liczebników głównych, mających formę przymiotnikową, jakiemi są: jeden, dva [...], od liczebników zaś głównych mających formę rzeczownikową, jako to: pęć [...] nie urábiają się żádne liczebniki składowe [...].
[…] Przypuściwszy, że Autor má słuszność w identyfikowaniu naszych jimiesłowów s formami przysłówków urobionych od form przymiotnikowych, to i tak mijá się z rzeczywistością i bujá w swéj nauce po obłokach idealności […].
Rzeczowniki męskie: sędzia, hrabin, margrabia,— mają obok zwykłej formy, także formę przymiotnikową.
§ 815. Bardzo często człon drugi w złożeniu przybiera formę, przystosowaną do rodzaju całości, więc np. formę żeńską zmienia na męską, o ile cały wyraz oznacza istotę rodzaju męskiego, np. krzywonóg zam. *krzywonoga, długouch zam. *długoucho. Jest to stopień przejściowy do formy przymiotnikowej: krzywonogi, długouchy i t. p.