terminów gramatycznych online
sanskryt
Język: polski
Geneza: stind. saṃskṛta 'doskonały, uporządkowany'
- Dzieła Sławiańskie, które miał w swym zbiorze kardynał Józef Mezzofanti: Oż/1883
- Etymologia (Słoworód): Mał/1879
- Głosownia: Mał/1879
- Karta tytułowa: SkorM/1828
- Nauka o słowach i ich odmianach: Łaz/1861
- Oddział II. Budowa języka samskrytu: SkorM/1816
- Opis fizyjologiczny i rodowód samogłosek: Malin/1869
- Porównanie najbogatszych abecadeł Sławiańskich, Samskrytu i Litew.: Oż/1883
- Przedmowa: SkorM/1816
- Przedmowa do Gramatyki: Malin/1869
Sanskryt. Jęz. z podgrupy indyjskiej jęz. indoirańskich rodziny ie. Stanowi najstarszą fazę jęz. stind., bliski ięz. wedyjskiemu II [...]. Niektórzy termin ten rozszerzają także na tzw. sanskryt wedyjski z ok. XV-V w. p.n.e. Był to jęz. literacki, którym posługiwali się bramini, uczeni i pisarze.
Cytaty
Budowa języka Samskrytu, szczególnie części tejże budowy, stosunki i składnia wszystkich części, czyli zarys Grammatyki.
Dla nadania trwalszego zamierzonej budowie gruntu, znacznym kosztem postarałem się zebrać, wyrznąć i odlać, załączone tu w probie trzy rodzaje rycin czyli pisma Samskrytu.
Grammatyka mowy starożytnych Skuthów czyli [...] Samskrytem czyli dokładną mową zwanej.
[...] Jednakże z tych przykładów nie trzeba skwapliwie sądzić, że każde słowo nasze mające podobieństwo do obcego, jest pożyczone, albowiem języki indo-europejskie (grecki, łaciński, giermańskie i słowiańskie) wywodzą z dalekiej starożytności swój ród, spólny sanskryckiemu i zendzkiemu językowi [...].
W nájstarszym języku jafeckiéj czyli indo-europejskiéj rodziny, w tak zwanym sanskrycie, nie masz ani samogłoski o ani e […].
Tak naucza jeden z nájznakomitszych dziś badáczów mowy ludzkiéj, prof. August Schleicher. Do tego dodajemy, że Lingwistyka Porównáwczá mogła się dopiéro wtedy zrodzić w dziedzinie wiedzy ludzkiéj, kiedy przy końcu 18go wieku obeznáno się z Praindyjskim Sanskrytem, gdyż bez znajomości organizmu tego nájstarożytniejszego ogniwa w łańcuchu języków jafeckiéj rodziny niepodobną było rzeczą wykryć jistotny węzeł pokrewieństwa zachodzący pomiędzy niemi, jak jest dzisiáj rzeczą niemożebną, bez téj znajomości rozpatrzyć się w organizmie jakiegokolwiek języka z dzisiejszego stanowiska Lingwistyki Porównáwczéj.
Co do Sanskrytu — w dzisiejszym nad wszelki wyraz zagmatwanym stanie wyobrażeń o fonetyzmie tego języka, [...] przyszłości to chyba dopiero pozostawioném być musi, żeby z téj masy kazuistycznéj powstał system organiczny głosowni, zgodnéj z sobą i z rozumowém pojęciem.
Taka metoda może być trafną chyba tylko wobec języka, któryby zachowywał do téj pory jak najwyraźniejsze jeszcze poczucie ustroju tematowego w swoich wyrazach, tak jak je konserwował w epoce swéj żywotności np. język starożytny indyjski nazywany sanskrytem.
Starosławiański Mazów, Litewski najstarszy, i Hindusów, Sanskryt; trzy narody z jednej kolebki przeddziejowej wyszły.
Porównanie najbogatszych abecadeł Sławiańskich, Samskrytu i Litew.