terminów gramatycznych online
zaimek odnoszący
Język: polski
Cytaty
P. Ktore słowa zwykły się z sobą zgadzać? [...] Zaimki odnoszące czyli Relativa z poprzedzającym imieniem istotnym.
P. Co to są Zaimki odnoszące od Łacinnikow nazwane Pronomina Relativa? O. Są te, ktore przypominają niby, czyli odnoszą na pamięć to imie, ktore ich poprzedziło. One tedy zowią się odnoszące czyli Relativa, à imie przed niemi położone, ktore przypominają, zowie się poprzedzające, czyli Antecedens.
Daleko więcej rodzimego słownictwa gramatycznego zawierał z natury rzeczy przeznaczony dla Szkoły Rycerskiej podręcznik W. Szylarskiego [...].
Nomen substantivum proprium — imię substantyw własne, appellativum — pospolite, collectivum — co w pojedynczej liczbie wiele znaczy (s. 102), adiectivum — adiektyw, pronomen relativum — zaimek odnoszący (s. 101).
Zgadzać się z sobą powinny I. Adjectivum z swoim Substantivum. II Verbum z Spadkiem Mianującym lub Wzywającym. III. Zaimki odnoszące czyli Relativa. IV. Dwa lub więcej Substantiva z sobą samemi.
Zaimki odnoszące od Łacinnikow nazwane Relativa są te, ktore przypominają niby, czyli odnoszą na pamięć to imie, ktore przed sobą mają. Takie są osobliwie: ktory i co, niekiedy ten, tamten, on, ow, przed sobą także mają imie i stają się odnoszącemi.
P. Kiedy Mianujący Spadek kładzie się po Czynosłowie? O. [...] Po tym słowku que (ktore wtedy Odnoszącym jest Zaimkiem).
Najlepsze jednak świadectwo spopularyzowania się już rodzimej terminologii gramatycznej, i to po szkołach, daje konsekwentnie ją stosująca gramatyka francuszczyzny S. Nałęcz-Moszczeńskiego [...].
Nomen substantivum proprium — imię, miano jestotne [...], pronomen personale — zaimek osobisty, reflexivum — wsobny, (d)osobny, demonstrativum — pokazujący, ukazujący, possessivum — (p)osiadły, posiadający, interrogativum — pytający, relativum — odnośny, odnoszący (s. 264), infinitum — nieokreślony.