terminów gramatycznych online
tchawica
- Część II. Rozdz. 1. Wiadomości z głosowni i etymologii: Jes/1886
- Fonetyka opisowa: Benni/1923
- Głosownia: PolTerm/1921, Król/1922
- Głosownia (Fonetyka): Kr/1917
- Nauka o głosce: Kl/1939
- Nauka o głoskach: Szob/1923
- Słowniczek: Gaert/1927
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, t. 2: H-M: SW/1900-1927
- Słownik, t. 7: T-Y: SW/1900-1927
- Słownik, tom IX (T-Wyf): Dor/1958–1969
Cytaty
Krtań, ni, lm. nie, ż. (larynx), an. część kanału oddechowego leżąca między głośnią (rinu glottidis) a tchawicą.
Organa mowy dzielą się na:
1-sze organa głosu: płuca i drogi oddechowe, do których należą: oskrzela, tchawica i krtań ze strunami głosowemi,
2-ie organa artykulacyi, nazywane w gramatykach narzędziami mownemi i służące do urabiania głosu: gardziel, jama ustna i jama nosowa; jamę ustną stanowią: podniebienie, mięśnie policzkowe, język, zęby, wargi.
Tchawica, y, lm. e 1. anat. (trachea s. aspera arteria) przewód oddechowy, doprowadzający powietrze do płuc; † Wiatrociąg (Perz.), X Kanał oddechowy (Kam.), † Kanał dechowy, † Krtonia arterja, † Fletnia płucowa, Krtań (Krup.), † Gardziel oddechowy. (Wei.), !Gardziel (Jar.), [Chrząściel]. T[chawica] jest rura w gardle chrząstkowa, jakoby z pierścionków, abo z jakich obrączek złożona, którą nic jedno dech idzie; przeto tchawicą zowią [...].
Kanał, u, lm. y [...] 8. anat. przewód (w częściach miękkich); przepust, † ściek (w kościach): † K. pożywny = przewód pokarmowy. K. dechowy p. Tchawica.
Dźwięki mowy powstają w sposób następujący : Wskutek skurczenia (zwężenia) klatki piersiowej, obejmującej płuca, powietrze, któreśmy poprzednio (wdechem) do płuc nabrali, nie ma dla siebie dostatecznego miejsca i uchodzi tchawicą [...] ku górze, aby dostać się do jamy ustnej i nosowej, a stąd ustami lub nosem wydostać się nazewnątrz.
Narządy mowne. Tchawica. Krtań. Wiązadła głosowe. Szpara głosowa. Chrząstka tarczowa, chrząstka obrączkowa, chrząstki nalewkowe. Nagłośnia. Nasada: jama ustna, jama gardłowa, jama nosowa. Podniebienie miękkie, języczek. Podniebienie twarde. Dziąsła (wypukłość nad zębami). Zęby. Szczęki. Język. Wargi.
[...] narządy mowne: Należą tu: 1) tchawica, przez którą wydostaje się z płuc prąd powietrza, zwany wydechem, 2) krtań, czyli główna część tchawicy, w której umieszczone są 3) wiązadła głosowe, sprężyste błony, zdolne do drgania i wydawania przez to brzmienia, czyli dźwięku. Między strunami znajduje się 4) szpara głosowa, przez którą przepływa powietrze bezdźwięcznie (np. przy wydychaniu). W krtani znajduje się oprócz tego nagłośnia, zamykająca tchawicę.
Gdy wydech, wydobywający się z płuc przez tchawicę i krtań, wprawi w ruch wiązadła głosowe [...] otrzymujemy wrażenie głosu (a, o, e, i, y, u) o różnem zabarwieniu, zależnie od tego, jaką formę przybiera jama ustna. Głoski te możemy łatwo wymawiać same, bez połączenia z innemi, stąd ich nazwa: samogłoski w przeciwstawieniu do takich głosek, przy których tworzeniu czynne są narządy mowne (wargi, język, zęby itd). Są to: spółgłoski.
Narząd oddechowy składa się z płuc [...] i tchawicy [...] czyli kanału oddechowego, łączącego płuca z krtanią [...] i dalej z jamą gardłową.
Bliższy opis poszczególnych narządów oddychania: przepony, płuc, tchawicy, oraz ich czynności, jako na ogół znanych, opuścimy, zajmiemy się natomiast dwiema następnemi częściami narządu mowy, wymagającemi dokładniejszego omówienia.
Tchawica kończy się ku górze krtanią; składającą się z szeregu chrząstek, z których jedna, zwana nagłośnią, tworzy rodzaj pokrywki i za pomocą odpowiedniej muskulatury może zamykać zupełnie wstęp do tchawicy. Ma to zawsze miejsce podczas połykania, gdy pokarm przechodzi z ust i gardła do przełyku: podczas oddychania i mówienia nagłośnia oczywiście musi być wzniesiona.
★Narządy mowne: ★płuca, ★tchawica i jej górna część, t.j. ★krtań, utworzona z ★chrząstki tarczowej (cartilago thyroidea) od przodu, ★obrączkowej (pierścieniowej, cartil. cricoidea) od tyłu, na której umieszczone są ★chrząstki nalewkowe (cart. arytaenoideae) ruchome, przytrzymujące ★wiązadła (struny) głosowe.
Tchawica, p. narządy mowne.
Powietrze dostaje się do tchawicy, której górna część zwie się krtanią.
Tchawica ż II anat. «środkowy odcinek dróg oddechowych, w kształcie wydłużonego cylindrycznego przewodu, zbudowanego z pierścieni chrząstkowych; zaczyna się od krtani, kończy się rozwidleniem na dwa oskrzela główne».