terminów gramatycznych online
język starocerkiewnosłowiański
Język: polski
- Słownik, tom VIII (S-Ś): Dor/1958–1969
- Wstęp: Kr/1897
Staro-cerkiewno-słowiański (starosłowiański, starocerkiewny, cerkiewnosłowiański, starobułgarski) język. Najstarszy literacki jęz. Słowian, należący do grupy płd.słow. (gałąź bułgarsko-macedońska). Utworzony został w celach misyjnych w IX w. przez apostołów Cyryla (Konstantyna) i Metodego na podstawie gwary mac. okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki w Grecji).
Cytaty
Z wymienionych tu języków słowiańskich ważne znaczenie dla badań językowych posiada język, znany tylko z zabytków piśmiennych, zwany starosłowiańskim albo starobułgarskim, albo też starosłoweńskim, albo wreszcie starocerkiewnosłowiańskim.
Starocerkiewny jęz. Język starocerkiewny a. staro-cerkiewno-słowiański «język pierwszych słowiańskich przekładów Pisma św., dokonanych w IX wieku przez Cyryla i Metodego, mający za podstawę ówczesny dialekt macedoński z okolic Sołunia (Salonik); najstarszy literacki język słowiański».