Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

koniugacja
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: koniugacyja
Język: polski
Geneza: łac. coniugatio 'sprzęganie się'
Dział: Fleksja (współcześnie)
EJO 1999, 309 Definicja współczesna

Koniugacja. Odmiana leksemów czasownikowych, w starożytnej tradycji europejskiej wyodrębniona jako odmiana nie przez przypadki.

Ewolucja terminu

koniugacyja

Cytaty

Szt/1854, s. 295

Nie wszystkie słowa z jednego źródła pochodzące należą do jednéj koniugacji czyli wzoru czasowego; dlatego koniugacyje polskie dzielą się podług innych zasad, niż podług znaczenia słów i ich pochodzenia.

Szt/1854, s. 311

Podział słów na koniugacyje, czyli formy.

Szt/1854, s. 311 Definicja

Koniugacyja czyli forma, jest to pewien wzór, według którego czasuje się znaczna liczba słów przyjmujących w pewnych trybach, czasach, osobach, liczbach, rodzajach i t. d. jednakowe zakończenie, np. błagać, dźwigać; błagam, dźwigam; błagasz, dźwigasz; błaga, dźwiga i t. d.

PolTerm/1921, s. 90

Konjugacja (odmiana słów osobowych).

Powiązane terminy