Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przypisek

Język: polski
Dział: Tekstologia (współcześnie)

Cytaty

Glóská, miedzy wierszámi co drobno nápisánego, przypisek, Interpositio Cic. ad Tironem. 22. ep. l. 16. interpr. R.S. ἡ ἐξήγησις [hē exḗgēsis], τὸ γλώσσημα [tò glṓssēma], χόλιον [chólion], ἡ γλῶσσα [hē glôssa]. i. interpretatio Caelio. Isidor. glossulae Diomed. Glossae, glossaria orum Sipont.

Annotatio, Nota, Notula. Przypis. Przypisek etc.

Porównaj z tém, co powiedziano w przypisku na str. 71.

Przypisek, ( (a) albo (1,2) albo (, *) ) kładzie się przy końcu wyrazu, lub myśli, u góry dla wskazania że piszący ma objaśnić je osobno, albo na dole stronnicy, albo przy końcu jakiego oddziału, albo téż całego dzieła.

Odsyłacz * albo liczby od 1, coraz dalej, jeżeli się odsyła do przypisku u spodu.

Imiona wzięte z języków nowożytnych, używających łacińskiego abecadła, wymawia się i pisze oryginalnie (jak w ich własnym języku), objaśniając trudniejszą wymowę w nawiasie lub w przypisku: Goethe, Schiller, Rousseau, Bordeaux, Byron, Corregio, Shakespeare (Szekspir).