Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

adjectif

Hasło w cytatach: adiectif
Język: francuski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • Chapitre V. De la convenance de l'adjectif avec le substantif / Rozdział V. O stosowaniu się adiectivi cum substantivo: Fook/1768
  • O etymologii: Mal/1700
  • O pisaniu francuskim: Nał/1774
  • Principes de la Morphologie: MWG/1921
  • Słówko o układzie tego dzieła: Bor/1830

Cytaty

Imię jest dwojákié, jedno istotné po Fr. Substantif: drugié przyrzutné po Fr: adjectif.

L'Adiectif doit s'accorder toujours avec son substantif en genre, en nombre, et en cas; c'est à dire, qu'il faut mettre l'adiectif en tel genre, tel nombre; et tel cas, dans le quel genre, nombre, et cas est le substantif.

[...]

Adiectivum powinno się zawsze zgadzać cum substantivo w rodzaju, spadku i liczbie; to jest: potrzeba kłaść w tym rodzaju, spadku, i liczbie, w ktorych jest substantivum.

Dod. Imie (adjectif).

Francuzi póki się trzymali łacińskiej metody, uważali spadki i nazywali z łacińska nominatif, genitif, i t. d. spostrzegłszy się później, że w ich języku nie ma spadkowania, sześć dawnych niby-spadków podciągnęli pod dzisiajsze sujet i régimes. Przymiotnik zaś jedni zowią adjectif, drudzy qualificatif, i t. d.

Parmi les noms on distingue les substantifs et les adjectifs.

[Wśród imion wyróżnia się rzeczowniki i przymiotniki.]