Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wzdłużenie zastępcze

Hasło w cytatach: wzdłużenie, zastępcze wzdłużenie
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJP 1991, 386 Definicja współczesna

Wzdłużenie zastępcze polega na uzyskaniu długości przez samogłoskę pierwotnie krótką po zaniku elementu samogłoskowego (głównie jeru) w następnej sylabie.

Cytaty

W języku praindoeuropejskim [...] samogłoski krótkie ulegały niekiedy wzdłużeniu i przechodziły w odpowiednie samogłoski długie.

§ 13. Co się tyczy pochodzenia (genezy), to wedle powszechnego pojmowania, a zarazem z punktu widzenia wyłącznie polskiego, są trzy kategorje długich wzgl. pochylonych w języku polskim:

a) powstałe ze ściągnięcia [...];

b) powstałe przez wzdłużenie po zaniku słabych jerów w zgłosce następującej [...].

Zastępcze wzdłużenie, p. zmiany głoskowe A.

Zmiany głoskowe (historyczne), wskutek przyczyn głosowych i analogicznych (np. niosę > niesę, analogicznie do niesiesz, niesie). A. Ilościowe (kwantytatywne): a) w★ iloczasie głoski: skrócenie lub ★wzdłużenie (zastępcze, np. prasł. bogъ > starop. bōg lub wskutek ściągnięcia, kontrakcji, np. witaje > witā.