mowa prosta

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mącz/1564 (war. B)
• Kn/1621
• Lub/1778
• L/1807–1814
• SWil/1861

Quotidianus et familiaris sermo, Niepyszna, Proſta, Domowa mowá.

Plebeius sermo, Prosta, Chłópska mowá.

Pospolitem językiem, mową prostą. κοινολέκτως [koinoléktōs]. Vulgari sermone, τῇ ἰδιωτικῇ λέξει [tê_i idiōtikê_i léxei], γλώττα [glṓtta]: ἰδιωτικῶς λέγειν [idiōtikôs légein].

Litera Г. wymawia się różnie. [...]4.) w Rodzących (Genetivus) spadkach kończących się na ГО. w prostych Rossyjskich mowach, i w rozhoworach, jak B.

MOWA, -y, ż. [...]. – Mowa gruba, prosta, pospolita, stylus rudis. Cn. Th. Mowa gruba, pełną gębą mowienie niewdzięczne. ib.

POPOLITY, -a, -e, [...]. Pospolitym językiem, = mową prostą Cn. Th. 787.

Pospolity, a, e, p. 1) ogólny, powszechny. Pospolite mniemanie. Pospolity sposób mówienia. Dobro pospolite. Pospolite ruszenie. [...] 6) = potoczny, powszedni, zwyczajny; gminny, prosty, ordynaryjny. Myśli pospolite. Pospolity człowiek, pospolita głowa. Lud pospolity, wieśniacy, ob. Pospólstwo. Pospolity język, mowa prosta.