terminów gramatycznych online
język pospolity
Język: polski
- Głoski. Znamiona. Czytanie.: Prz/1792
- Słownik: Mącz/1564 (war. B), Kn/1621
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 4: P-Prożyszcze: SW/1900-1927
- Słownik, tom II. część II. (P): L/1807–1814
Cytaty
Trivialia verba, Pospolite słowá. Lingua trivialis, Pospolity język.
Pospolitem językiem, mową prostą. κοινολέκτως [koinoléktōs]. Vulgari sermone, τῇ ἰδιωτικῇ λέξει [têi idiōtikêi léxei], γλώττα [glṓtta]: ἰδιωτικῶς λέγειν [idiōtikôs légein].
Głoski. Znamiona. Czytanie. Grecy w Języku Pospolitym i w czterech głównych jego Dyalektach, które są: Attycki, Joński, Dorycki i Eolski liczą głosek XXIV następującym porządkiem.
POPOLITY, -a, -e, [...]. Pospolitym językiem, = mową prostą Cn. Th. 787.
Pospolity, a, e, p. 1) ogólny, powszechny. Pospolite mniemanie. Pospolity sposób mówienia. Dobro pospolite. Pospolite ruszenie. [...] 6) = potoczny, powszedni, zwyczajny; gminny, prosty, ordynaryjny. Myśli pospolite. Pospolity człowiek, pospolita głowa. Lud pospolity, wieśniacy, ob. Pospólstwo. Pospolity język, mowa prosta.
Pospolity [...] Pospolitym mówił językiem.