Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czasownik dokonany

Hasło w cytatach: czasowniki dokonane
Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)
EJP 1991, 44 Definicja współczesna

Czasowniki dokonane (perfektywne) oznaczają akcję ujmowaną jako kompletną, spełnioną.

Cytaty

Przyimków łącznych używamy niekiedy, aby utworzyć nowy wyraz, łączący w sobie znaczenie przyimka i znaczenie spojonego z nim słowa (dawać, rozdawać); niekiedy zaś, aby nadać słowu inne znaczenie (powiadać, spowiadać), albo téż, aby zmienić czasownik niedokonany na dokonany (truć, otruć).

Prócz odmian innym językom wspólnych mamy nadto różne zmiany tego samego głównego pomysłu, jest to niewynikłością prawić, że np. palić jest Czasownik niedokonany, a wypalić Czasownik dokonany; musimy tedy nadać nazwiska tym modyfikacjom jednego pomysłu, wyrażonego trzonem pal, a rzéc: palić jest Czasownik lica niedokonanego, a wypalić jest (ten sam) Czasownik lica dokonanego na tle jednotliwym.

Ze względu na trwanie stanu czynnego, przymiotnego lub spokojnego, dzielą się czasowniki na niedokonane (imperfectiva) i dokonane (perfectiva) […]. Dokonane są także dwojakie: trwało-dokonane albo jednotliwo-dokonane i częstostliwo-dokonane, np. Całego Śniadeckiego przeczytałem (trwało-dokonany) [...].

[...] Czasowniki dokonane są co do postaci trojakie: 1. Z przyimkami złożone, np. niedok. czytał, dokon. przeczytał [...]. 2. Pierwotnie-dokonane, np. dok. dał, niedok. dawał […]. 3. Do niektórych niedokonanych dobieramy dokonanych z innego pierwiastku (Wurzel), np. niedok. kładł, dok. położył [...].

[...] Do 2éj odmiany należą czasowniki z podstawą zakończoną na a, mianowicie: a). Czasowniki dokonane, np. da, obieca, zyska. b). Czasowniki trwałe z twardą spółgłoską przed a np. zna, gra, kocha, czyta, gada. c). Częstotliwe (wyjąwszy te z zakończeniem ywa, iwa, i które są utworzone z czasowników wielozgłoskowych przez wsunięcie w nie yw, iw, np. gadał, odgadywał, czekał) [...].

§. 722. Trzeci rozkład wszystkich słów naszych (tak przechodnich jak i nijakich, tak osobowych jak i nieosobowych) dzieli je na czasowniki dokonane i na niedokonane; np. minąć a mijać, zdobyć a zdobywać.

Both active and neuter verbs may be either dokonane or niedokonane, perfect or imperfect.

[Czasowniki w stronie czynnej mog być dokonane albo niedokonane.]

The mark of the conjugation is the second person singular present of the verbs niedokonane, or the future anterior of the verbs dokonane, which of necessity have no present, as I have previously stated.

[Znakiem koniugacji jest druga osoba liczby pojedynczej czasu teraźniejszego czasowników niedokonanych, lu czas przyszły przedni czasowników dokonanych, które z zasady nie mają czasu teraźniejszego, o czym była już mowa.]

Z tych znowu, [czasowniki] dokonane wyrażać mogą, jak wiadomo, czynność rzeczywistą, kiedy działanie podmiotu przechodzi na coś drugiego, np. nauczyciel chwali ucznia, i wtenczas mówimy, że są użyte w formie czynnéj; — albo wyrażać mogą takie zachowanie się podmiotu, że ten nie tylko nie działa na coś drugiego, ale przeciwnie, sam bierze na się czyjeś działanie, np. uczeń jest chwalony przez nauczyciela, i wtenczas mówimy, że czynność taka: jest chwalony, użyta jest w formie biernéj.

Czasowniki, które wyrażają czynność zaczętą, lecz nieukończoną, trwającą jeszcze, nazywają się niedokonane [...].

Czasowniki, które wyrażają czynność zaczętą i ukończoną, nazywają się dokonane.

Czasowniki (verbum, słowo), wyrazy oznaczające czynności lub stany: Z uwagi na znaczenie odróżniamy: I. Rodzaj (postać, sposób) czynności: A. z punktu widzenia jej zakresu (aspekt): 1. dokonany, perfektywny, np. zrobić; 2. niedokonany, imperfektywny, np. robić.

Czasownik dokonany nazywa czynność, która dobiegła swego kresu.