terminów gramatycznych online
łacina
- O Słowie: Malin/1869
- O pismowni w języku polskim: Prz/1816
- Oddział I. Język samskrytu: SkorM/1816
- Traktat I. O ortografij francuskiej: Dąb/1759
- Wstęp: Mał/1879
Łaciński język (łacina). Należy do jęz. italskich. Do IV w. p.n.e. był to jęz. Lacjum (z ośrodkiem w Rzymie i Praeneste). Jako tzw. lingua latina wraz z rozwojem państwa rzym. rozpowszechnił się na cały Płw. Apeniński [...], a wraz z podbojami - niemal w całej zach. części imperium.
Cytaty
Wokale tak nazwane z łaciny, to jest przez się brzmiące, albo swoj własny głos mające są te sześć: a, e, i, o, u, y.
Ludy Romańskie, ciągnące piersze zarodki swoich Językow z Łaciny, podobnie zmieniają brzmienie Społgłoski C , według jej położenia.
[...] dwa te dyalekta różnią się tak od siebie, iak Portugalski od Hiszpańskiego, których łacina iest matką.
[...] Jimiesłów bierny bez pojimka s końcówką rodzaju nijakiego o jest w dzisiejszéj polszczyznie jedyną formą tak zwanego w łacinie słowa składającego (verbum deponens), to jest pozbywającego się znaczeniá biernego i przybierającego znaczenie czynne słowa nieosobistego na wzór łacińskich jimiesłowów [...].
[…] Lecz w języku naszym, jak w językach giermańskich i romańskich, a nawet w łacinie i poniekąd w greczyznie, są formy składane z jimiesłowów lub trybów bezokolicznych i ze słowa posiłkowego, którym w giermańskich i romańskich językach jest słowo być [...].
Z pomiędzy tych 7 szczepowych języków były dla mnie przystępnymi tylko te 5: sanskryt, greczyzna, łacina i litewszczyzna obok języków słowiańskich.