accentus diakryt

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mącz/1564 (war. B)
• Rot/1616
• Kn/1643 (I wyd. 1621)
• Kn/1644 (I wyd. 1626)
• Men/1649
• Sty/1675
• Woy/1690
• Szum/1809
• Prz/1816

Cedo, quidam dicunt esse verbum defectivum, prima brevi, accentum in ultima habens, in Imperativo tantum legitur, Cedo, id est, dic vel da.

Das ander Polnische á, welches mit dem accentu oder länglichten strichlein oben bezeichnet wird, das wird schon stärcker, auch mit mehrem auffthun des Mundes [...] außgesprochen.

Was bedeuten denn die Polnischen Buchstaben / so oben mit den accentibus und punckten bezeichnet / auch etliche mitten durchgestichen sind?

Kropká pisárska, punkcik, Ăpex, [ap]icis, m. Quint. Syllabis omnibus apponere apicem. Ulpian. apices iuris. Apiculus Sipont. diminut. ab apex ἡ γραμμὴ [hē grammḕ]. Punctum. | ἡ κεραία νόμου [hē keraía nómou]. i. punctum legis Lucae 16 | ἡ κεραία γραμμῆς [hē keraía grammês]. Plutar. punctum lineae aut literae. Accentuum notas Diomed vocat. Fastigia, Acumina, Tenores, Tonos, Accentus, denique idem et alij Grammatici apellant. Interpunctio, Interductus, Cic. v. Przédział.

Accentus, idem. Accentus scriptus. Kropká pisárska.

Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.

A sine accentu sono effertur obtuso, fere ut a Borussis Germanicum a in vocibus Nagel, Ragel &c.. Accentu notatum acuto molliter et clare enunciamus.

Kreska, accentus.

Owe staroświeckie jotowki, ktoremi tylko Samogłoski znaczono; a nigdy Społgłosek, były trzy czelne a rożnie wyrażane, to jest ostrząca przez strefkę, od lewej pochyłą, tępiąca przez strefkę, od prawej pochyłą, szarpiąca przez dwie strefki, nakształt krokiewek w daszku z sobą się schodzących, upostacona; a nazywały się przypiewkami aj prosodiaj (accentus).