terminów gramatycznych online
accentus diakryt
Język: łaciński
- De Litteris earumque pronuntiatione: Men/1649
- Dodatek trzeci: Szum/1809
- Karta tytułowa: SkorM/1828
- O literách włoskich i wymowieniu ich: Sty/1675
- O pismowni w języku polskim: Prz/1816
- Orthographia: Woy/1690
- Słownik: Kn/1644 (I wyd. 1626), Kn/1643 (I wyd. 1621)
Cytaty
Kropká pisárska, punkcik, Ăpex, [ap]icis, m. Quint. Syllabis omnibus apponere apicem. Ulpian. apices iuris. Apiculus Sipont. diminut. ab apex ἡ γραμμὴ [hē grammḕ]. Punctum. | ἡ κεραία νόμου [hē keraía nómou]. i. punctum legis Lucae 16 | ἡ κεραία γραμμῆς [hē keraía grammês]. Plutar. punctum lineae aut literae. Accentuum notas Diomed vocat. Fastigia, Acumina, Tenores, Tonos, Accentus, denique idem et alij Grammatici apellant. Interpunctio, Interductus, Cic. v. Przédział.
Accentus, idem. Accentus scriptus. Kropká pisárska.
Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.
DE ACCENTU. O akcencie.
Accentus názywa się gdy jedná z wokałow takim znakiem (') dla słusznego dźwięku i ozdobniejszej wymowy słowá, náznáczona będźie.
A sine accentu sono effertur obtuso, fere ut a Borussis Germanicum a in vocibus Nagel, Ragel &c.. Accentu notatum acuto molliter et clare enunciamus.
Kreska, accentus.
Owe staroświeckie jotowki, ktoremi tylko Samogłoski znaczono; a nigdy Społgłosek, były trzy czelne a rożnie wyrażane, to jest ostrząca przez strefkę, od lewej pochyłą, tępiąca przez strefkę, od prawej pochyłą, szarpiąca przez dwie strefki, nakształt krokiewek w daszku z sobą się schodzących, upostacona; a nazywały się przypiewkami aj prosodiaj (accentus).