terminów gramatycznych online
punctum punkt, kropka, znak
Język: łaciński
- Część V. O pisowni: Jak/1823
- Część pierwsza prawideł gramatycznych albo początkowania: Szum/1809
- Dodatek trzeci: Szum/1809
- O nauce dobrego pisania i czytania: Lub/1778
- O pismowni w języku polskim: Prz/1816
- Pisownia cz. Ortografia: Mał/1863
- Słownik: Kn/1644 (I wyd. 1626), Kn/1643 (I wyd. 1621)
Cytaty
Kropká pisárska, punkcik, Ăpex, [ap]icis, m. Quint. Syllabis omnibus apponere apicem. Ulpian. apices iuris. Apiculus Sipont. diminut. ab apex ἡ γραμμὴ [hē grammḕ]. Punctum. | ἡ κεραία νόμου [hē keraía nómou]. i. punctum legis Lucae 16 | ἡ κεραία γραμμῆς [hē keraía grammês]. Plutar. punctum lineae aut literae. Accentum notas Diomed vocat. Fastigia, Acumina, Tenores, Tonos, Accentus, denique idem et alij Grammatici apellant. Interpunctio, Interductus, Cic. v. Przédział.
Punctum. Kropká. Punkt 2. 3. 5.
Wierszowe znaki są: zapięta (comma), punkt (punctum), dwa punkta (duo puncta), punkt z zapiętą (media nota), znak pytania ? (interrogatio), podziwienia! (admiratio), połączający - (coniunctio), mieszczący () (parenthesis).
6ty Znak, nazywa się Kropka (Punctum). Pisze się tak . Oznacza on spuszczenie głosu i krótki wypoczynek; kładzie się w ten czas, kiedy jest myśl zupełna.
Kropka, punctum.
Jeszcze krotko przymowię się do znaków przegrodkowych, czyli międzystrocznych, ktorych się używa w piśmie dla wskazania, jak się sustawują i rozgradzają części mowy w całym zakolu uszykowanej, i pod zrozumienie Czytających oddanej; a ktore ja nazwałem przestankami w głosie, w piśmie zaś czertami (puncta) bo znajomość pisow tego trzeciego rzędu stanowi ważną część Pismowni, zwanej Rozczertnią (Interpunctio).
Zdanie zupełne albo skończone może być równie proste, jak złożone, rozwinięte jak nierozwinięte. [...] Zdania takie kropką się kończą. Znamie to zowie się kropka, punctum, period, koniec okresu.
Są to tak zwane znaki przecinkowe (Interpunctionszeichen).
Są one następujące: 1) , Przecinek czyli komat (comma) [...]
4) . Punkt czyli kropka (punctum).