Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus dativus
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: dativus
Język: łaciński
Dział: Części mowy (współcześnie)
EJO 1999, 108 Definicja współczesna

Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Cytaty

Bart/1544 , t. I, s. 134

DAJĄCY 'gram.' dający, dawanek dativus RN (wykl. przednia).

Mich/1696–1700 ok., s. 9

Der Dativus endiget sich auff ein u oder wi / zum Exempel, Pan / Panu / dług / długowi.

[Celownik kończy się na u lub wi, np. Pan - Panu, dług - długowi.]
Don/1795, s. [7]

Casus in nomine sunt sex, spadkow w imieniu jest sześć nominativus, mianujący, genitivus, rodzący, dativus, dawający, accusativus, oskarżający, vocativus, wzywający, ablativus, odbierający, abo oddalający.

Powiązane terminy