Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

samogłoska głoska
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: od łac. vocales
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 510 Definicja współczesna

Samogłoski. Głoski, dla których jedynym źródłem dźwięku są (quasi-)periodyczne drgania wiązadeł głosowych: wobec braku przeszkody w jamach nasady przy wymawianiu samogłosek ma miejsce względnie swobodny przepływ przez kanał głosowy wprawionego w drgania strumienia powietrza. Samogłoska jest więc zmodulowanym przez układ rezonatorów nasady tonem krtaniowym.

Cytaty

Kop/1780, t. I, s. 24

Piérwszy przypádek, kończy się albo na samogłoskę a, á, i, y, albo na spółgłoskę, a te już twardą c, z, ż, już miękką b', ć, l.

Kop/1780, t. I, s. 51

Głoski czy większé czy mniejszé, są albo samogłoskami, albo spółgłoskami.

Kop/1780, t. II, s. 216 Definicja

[...] z samogłosek czyli wokál, jedné się jednostajnie zawsze piszą, jako to u, y, drugié kilkorako, jakie są a, e, i, o.

Powiązane terminy