Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

postać skrócona postać skrócona zaimków osobowych

Język: polski
Dział: Fleksja, Pisownia (współcześnie)

Cytaty

Postaci zaimków osobistych pierwotnéj i skróconej; (np. mię, cię, go) nigdy na początku zdania położyć nie można; np. Winieneś mu wdzięczność.

Skracanie słów. [...] Im więcéj język się uprawia, tem więcéj skracają się słowa: języki wysoko uprawione, jako to: angielski, francuski, i niemiecki, mają mnóstwo słów krótkich, tj. jedno- i dwuzgłoskowych; przeciwnie języki mało uprawione mają wiele słów cztero-pięcio- i sześcio-zgłoskowych. Pisownia angielska i francuska mają najwyraźniejsze ślady skrócenia wielu słów, bo więcéj się liter pisze, niż się wymawia. Język polski ma także tę cechę wysokiéj uprawy, z tą różnicą, że u nas nie piszą się samogłoski i zgłoski wyrzucone; a nadto ma tę wyższość, że naszych słów skróconych można po największéj części dwojako używać, tj. w postaci nieskróconéj i skróconéj, a to czyni język nasz bardzo giętkim i do wierszowania bardzo sposobnym [...].

3cia osoba. Liczba pojedyńcza. Postać: […] skrócona […], 2. go, 3. mu, 4. go