terminów gramatycznych online
język ruski wschodniosłowiańskie, ukraiński
Język: polski
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- Opis fizyjologiczny i rodowód samogłosek: Malin/1869
- Przedmowa: Czep/1871–1872
- Wstęp do Głosowni. - Język słowiański i jego narzecza. - Abecadło wszechsłowiańskie. - Podział mowy odnośnie do Głosowni.: Malin/1869
Cytaty
Nárzecze wielkoruskie, ze wszystkich nájpóźniéj piśmiennie naukowo rozwinięte na podstawie ruskiéj i według wzoru starosłowiańskiego, nazwiemy językiem rosyjskim czyli moskiewskim [...]; nárzecze zaś małoruskie, które niegdyś było językiem dworu panującéj w Polsce dynastyji Jagiellońskiéj, nazywać będziemy po prostu językiem ruskim.
[…] Z wyjątkiem języków starosłowiańskiego i polskiego wszystkie iinne języki słowiańskie poprzemieniały nosowe samogłoski w ustne; i tak serbski język przemienił starosłowiańskie ą w u; tak samo ruski i czeski […].
Stosownie do programatu, ułożonego przez Władze dla szkół Królestwa Polskiego, język polski i ruski mają być w nich wykładach według metody gienetycznéj, to jest nauka gramatyki ma się zaczynać od zdania, a od części zdania przechodzi się do części mowy [...].
Potem carz, car (niewątpliwie po części zapożyczenie z ruskiego) || césarz.
Prócz zastępstwa w ruskiem, czeskiem itd. por. jeszcze okoliczność, zaznaczoną w § 52.
Silny wpływ wywierała w przeszłości czeszczyzna, zapewne jeszcze większy (miasta i osadnictwo!) język niemiecki, dalej [język] ruski.