terminów gramatycznych online
nazwisko własne
Język: polski
- Etymologia: SzyGram/1767
- Rzeczownik: Br/1848
- Słownik: Kn/1621, Tr/1764
- Słownik, tom II. część I. (M-O): L/1807–1814
Cytaty
Názwisko jákiej rzeczy, przezwisko, Nōmen Cice. Nomen non hominis tantum est, sed & aliarum rerum. Idem. Nomina sunt rerum notae. τὸ ὄνομα [tò ónoma]. [...]
Názwisko własne, v. Imię, quod hominibus tantum tribuimus.
Nazwisko. 1) Nahme einer jeden Sache. [...] 1) nom de chaque chose. 2) un terme d'art, de science. § 1) nazwiska miast, rzek, ziół, drzew, ryb. [...]
*nazwisko własne; imię własne. ein Nomen proprium in der Grammatik. Gram. un nom propre.
P. Ktore imiona są rodzaju męskiego ze znaczenia? [...] III. Wszystkie samym tylko mężczyznom przyzwoite, jakie są imiona i nazwiska własne, urzędy, tytuły, stany, professya, pokrewieństwa męskie, nap: STANISŁAW AUGUST Krol, Xiążę, Xiądz, Brat ettc.
NAZWISKO, -a, n., [...]. Nazwisko własne, nomen proprium. Cn. Th.
Pod nazwą osób rozumiemy nie tylko w ogólności istoty ludzkie, jak np. mąż, żona […], ale także rozmaite ich nazwiska własne, jak np. Polak, Władysław […].