terminów gramatycznych online
głośnik
- Appendix: UrsMeth/1592 (1998)
- II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
- Nauka czytania: Sekl/1547
Cytaty
Głośniki. a á ą e ę i o u ü w y.
Głośnik miedzy dwiema niemema. Bab bąb beb bęb [...].
Vocalis, id est litera Głośnik. Consonans wspołgłośnik. Wiśniewska 1998, 65: Gramatyka. W podręczniku znajdujemy terminy: czas 122, ćcionka (litera) 121, droga (methodus) 151, dwugłośnik (dyphtongus) 127, imię 141, głośnik (vocalis) 310, kropka, punkt 127, odmiana (paradigma) 194, osoba 141, oznaczenie 193, postać, wid (species) 84, prawidła (canon) 143, przedłogi (praepositio) 185, przymiot, przypadek (accidens) 175, rod, rodzaj (genus) 172, słowo (dictio) 144, sposob, prawidło (canon) 184, wspułgłośnik (consonans) 310, zbieranka, złoż (sylaba) B 147.
Nowy dowód jej [terminologii] niestałości stanowi występowanie całych opisów jako ekwiwalentów odpowiednich haseł łacińskich, i to tylko gdzieniegdzie w słowniku J. Mączyńskiego.
Terminologia. Litera vocalis — głośna litera, głośnik (już u J. Seklucjana), diphthongus — dwojaki ton, consonans — wespołek brzmiąca, społubrzmiąca [...].