Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

Cytaty 1 327 poz. • Strona 1 z 67  Gaert 1927

Nadto ogólne wiadomości z psychologji i socjologji mowy warto przestudjować z Szobera Podręcznika do nauki języka polskiego (§§ 306— 346: Język a myśl, oraz §§ 347—359: Język a społeczeństwo).

O tych trzech czynnikach mowy, które należy przynajmniej ogólnie poznać przed rozpoczęciem właściwego studjum gramatyki, dostatecznie informuje książka Roudeta, Zasady fonetyki ogólnej (w rozdziałach: III. Fizyczne czynniki mowy, IV. Fizjologiczne czynniki mowy, V. Czynniki psychologiczne mowy).

O tych trzech czynnikach mowy, które należy przynajmniej ogólnie poznać przed rozpoczęciem właściwego studjum gramatyki, dostatecznie informuje książka Roudeta, Zasady fonetyki ogólnej (w rozdziałach: III. Fizyczne czynniki mowy, IV. Fizjologiczne czynniki mowy, V. Czynniki psychologiczne mowy).

O tych trzech czynnikach mowy, które należy przynajmniej ogólnie poznać przed rozpoczęciem właściwego studjum gramatyki, dostatecznie informuje książka Roudeta, Zasady fonetyki ogólnej (w rozdziałach: III. Fizyczne czynniki mowy, IV. Fizjologiczne czynniki mowy, V. Czynniki psychologiczne mowy).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Przystępując do naukowego poznawania mowy ojczystej, trzeba sobie przede wszystkiem zdać jasno sprawę, że język ludzki nie istnieje samodzielnie poza nami, lecz jest zjawiskiem, złożonem z czynników fizjologicznych (czynności narządów mowy), fizykalnych (drgający ruch powietrza) i psychicznych (wyobrażenia słuchowe i motoryczne oraz skojarzone z niemi znaczenia).

Wiadomości o czynnikach akustycznych można przyswoić sobie na podstawie jakiegokolwiek szkolnego podręcznika fizyki, a układ i czynności narządów mowy poznać z Benniego Fonetyki opisowej (§§ 4—17).

Być może, że dla wielu rozpoczęcie pracy od zawartych tam ogólnych rozważań o istocie języka będzie stanowiło pewną trudność, wynikającą z braku głębszych wiadomości z zakresu samej gramatyki polskiej.

II. SYSTEM GRAMATYCZNY.

Po opanowaniu wiadomości wstępnych, można przejść do systematycznego studiowania nauki o języku. Naukę o języku nazywają rozmaicie: gramatyką, lingwistyką, językoznawstwem.

Najstarszą nazwą jest gramatyka. Nazwa ta była długie wieki stosowana do nauki, której zadaniem było gromadzenie prawideł poprawnego mówienia i pisania.

Najstarszą nazwą jest gramatyka. Nazwa ta była długie wieki stosowana do nauki, której zadaniem było gromadzenie prawideł poprawnego mówienia i pisania.

Najstarszą nazwą jest gramatyka. Nazwa ta była długie wieki stosowana do nauki, której zadaniem było gromadzenie prawideł poprawnego mówienia i pisania.

Nazw językoznawstwo lub lingwistyka używamy, myśląc głównie o porównawczem badaniu języków ze względu na ich pokrewieństwo.

Nazw językoznawstwo lub lingwistyka używamy, myśląc głównie o porównawczem badaniu języków ze względu na ich pokrewieństwo.

Nazw językoznawstwo lub lingwistyka używamy, myśląc głównie o porównawczem badaniu języków ze względu na ich pokrewieństwo.