terminów gramatycznych online
krasomówstwo
Język: polski
- O okresie czyli peryodzie: Gr/1861
- Przestrogi, narzekania i upominania starszych! (słuchaj!): Oż/1883
- Słownik: Kn/1621, Tr/1764, Kn/1644 (I wyd. 1626)
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, t. 2: H-M: SW/1900-1927
- Słownik, tom I. część II. (G-L): L/1807–1814
- Słownik, tom X (Wyg-Ż): Dor/1958–1969
- Wstęp: Szt/1854
- Zdanie dziesiąte: Klecz/1767
- Zebranie krótkie: Klecz/1767
Cytaty
Krásomostwo, krásomowska náuká. Rhetorĭca, ēlŏquentia, copiosè loquens sapientia. Ars Rhetorica. Rhetoris ars. Vis oratoria. Oratoris facultas. Ratio dicendi. Professio benedicendi. Eloquentia forensis, popularis Cic. Ars oratoria. Scientia orandi. Oratoria. Quintil. ἡ ῥητορικὴ [hē rhētorikḕ], ῥητορεία [rhētoreía].
Rhētŏrĭca, ae. Gr. vel Rhetorice, es. Krásomowstwo.
Krasomostwo. die Redekunst, Beredsamkeit [...]. rétorique; éloquence. § krasomostwa zażywać.
A taką dobrą wymowę. Rzeczą najprzedniejszą: Demostenes. Panią wszystkich części Krasomostwa[!]: Cicero [...] nazywa.
Krasomowstwo wiele pracy potrzebuje 11. 2., nast.
KRASOMOWSTWO, KRASOMOSTWO, -a, n., krasomowska nauka [...]. Prawdziwe krasomowstwo powinno bydź zwięzłe i krótkie. Zab. 5,80.
Umiejętność języka polskiego na tym zależy, aby podług zwyczaju narodu polskiego po polsku czysto mówić i poprawnie pisać: co nabywa się przez naukę grammatyki, krasomówstwa i wymowy; [...] druga podaje sposoby pięknego wysławiania się.
Krasomówstwo powinno obéjmować: 1. ozdoby czyli piękności języka narodowego; 2. ozdoby ogólne i wszystkim językom wspólne, czyli naukę o stylu, wymowie i poezyi; 3. prawidła deklamatoryki czyli wyrzeczenia.
Grammatyka uczy mówić i pisać dobrze, krasomówstwo ozdobnie, a wymowa praktycznie i użytecznie.
Krasomówstwo, a, blm. n. sztuka pięknego mówienia, retoryka; posp. popisywanie się z wymową , krasomówność.
Okresy zawierając w sobie dobór myśli, są ozdobą krasomówstwa; używają się w stylu wytwornym, wspaniałym, wzniosłym, a zatém mianowicie w mowach publicznych, [...].
Piramowicz Gr. [Grzegorz] Kdz "Długo one (błędy) panowały jako w innych rodzajach krasomówstwa, tak i w mowach koscielnych".
X Krasomowstwo, a, lm. a p. Krasomówstwo: Rada... gotowa za K. dać mu naczelne wodzostwo. Mick. [...]
X Krasomowstwo, a, lm. a p. Krasomówstwo: Rada... gotowa za K. dać mu naczelne wodzostwo. Mick. [...]
Wymowa ż IV, CMs. ~owie, Im D. wymów (częściej blm) 3. «umiejętność przemawiania, wysłowienia się, sztuka pięknego mówienia, dar słowa; krasomówstwo (w dawnych szkołach także jako przedmiot nauczania)»: Wymowa jego obfita i poważna, ale bez życia. MECH. Wym. II, 310.
Wymowa ż IV, CMs. ~owie, Im D. wymów (częściej blm) 3. «umiejętność przemawiania, wysłowienia się, sztuka pięknego mówienia, dar słowa; krasomówstwo (w dawnych szkołach także jako przedmiot nauczania)»: Wymowa jego obfita i poważna, ale bez życia. MECH. Wym. II, 310.