Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

idioma język
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: ĭdiōma
Język: łaciński
Dział: Ortografia (współcześnie)

Cytaty

Zab/1514–1515/1518, s. [1]/51

Orthographia seu modus recte scribendi et legendi Polonicum idioma quam utilissimus.

[Ortografia czyli sposób poprawnego czytania języka polskiego jak najużyteczniejszy, s. 103]
Zab/1514–1515/1518, s. [2]/53

Viginti tres nomine et figura differentes latini ponunt litteras, nec nobis Polonis opus est pluribus, quia et nostrum idioma illis absolui potest, licet quantum ad sonum una et eadem littera consillabica diversimode pronuncietur.

[Łacinnicy podają dwadzieścia trzy litery, różniące się nazwą i wyglądem; ani nam Polakom nie trzeba ich więcej, bo i nasz język może się nimi doskonale obejść, chociaż co do brzmienia jedna i ta sama litera z innymi połączona różnie się wymawia, s. 103.]
Bart/1544 , t. V, s. 83

RZECZ (łącznie ok. 170 razy) np.: – 1) ‘mowa, mówienie, język, słowa’ rzecz, mowa idioma dr proprietas loquendi in qualibet lingua, quot lingue tot sunt idiomata, sermonis proprietas S 71; Mowa, Rzecz idioma {linguagium} R p3v [...].

Vol/1612, s. [4] ([3-4])

Et linguam suam ad duram illam et asperam, quam prae se ferre videtur hoc idioma, pronunciationem paulatim assuefacere discant.

Kn/1621, s. 795 Definicja

Polszczyzná. Sermo Polonicus. ὁ πολωνικὸς λόγος [ho polōnikòs lógos]. Polszczyzná aliter. ut, Polszczyzną pachnié twa Łáciná, Włoszczyzná, etc. τὸ ἰδίωμα πολωνικὸν [tò idíōma polōnikòn]. Idioma Polonicum.

Kn/1644 (I wyd. 1626), s. 359

Ĭdiōma, Gr, sub Polszczyzná. [...]

Ĭdiōtismus, Gr. Mowy jákiej własność.

Men/1649, s. [9]

Animum in vetitum semper magis nitentem ad attentam Polonici sermonis observationem applicare cogitavi, ex qua deinde perspicere possem, num certis tale idioma comprehendi regulis ... possit.

Powiązane terminy