Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

lingua język

Hasło w cytatach: linguae
Język: łaciński

Cytaty

Est autem hoc vocabulum ex Germanica lingua sumptum, ut apud Plinium Gansa.

Język tr. mowá, Lingua Cic. Lingua Graeca copiosior Latina Ovid. Duas linguas ediscere ἡ γλῶσσα [hē glôssa]. Sermo Graecus Cic. Sermo Latinus Quint. Ore duarum & viginti gentium loguebatur Mithridates.

Lingua. Język 1. 2. Wężowy język. tr. Obmowá.

A plerisque responsum habui linguam hanc quippe gravem et difficillimam non posse facile in certas leges grammaticorum redigi...

[...] Skoro bowiem jakikolwiek náród wyksztáłci jakiekolwiek nárzecze i złoży w nim płody swego ducha, t. j. rozwinie swoje piśmiennictwo, wtedy nárzecze jego słusznie nazywámy dostojnym mianem języka, gdyż język a náród są to pojęciá odpowiednie i równoległe sobie; dlá tego téż starzy Słowianie tego wyrazu język używali już w znaczeniu łacińskiego populus, natio, już w znaczeniu lingua [...].

[Cornelio Schrevelio, Lexicon Gr. Lat. Acad.] "Glossa, lingua, sermo, verbum peregrinum vel absoletum. Glossografos, qui de linguarum interpretatione scribit. (Slavonicarum lingu intelligitur").

Ciekawe dzieło dla badaczów. "De Illyricae linguae vestustate et amplitudine. Diss. per Dolci (an 1754). Grammatica per Appendini Ragusa 1808".

Najwięcej skomplikowanym narządem mowy, zdolnym do wykonywania najróżnorodniejszych ruchów, jest język. Zwraca on też przede wszystkiem na siebie uwagę i popularnie bywa uważany za jedyny narząd mowy. Widać to choćby z tego, że w całym szeregu języków, podobnie jak w polskim, nazwa tego narządu jest identyczną z wyrazem służącym dla określenia języka w ogóle, mówimy: the English tongue, la langue français, die deutsche Zunge, lingua latina.