Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zdanie warunkowe

Hasło w cytatach: warunkowe, zdania warunkowe
Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)
EJO 1999, 684 Definicja współczesna

Zdanie warunkowe. Zdanie podrzędne okolicznikowe wyrażające warunek zrealizowania zdarzenia będącego treścią z. nadrzędnego.

Cytaty

Zdanie łączne spaja się z główném za pomocą rozmaitych Spójników, od których téż i nazwisko bierze; tak będą zdania: [...] Warunkowe: jeśli prawda nie zwycięży, toć zginąć by przyszło.

4. Zdania przyczynowe [...] są pięciorakie: 1. ściśle przyczynowe; 2. wnioskowe; 3. celowe; 4. warunkowe; 5. przypuszczające [...]. 4). Zdanie warunkowe wyraża się spójnikami: jeżeli, li [...], kiedy [...]., gdyby, chyba że, byleby. Jeżeli warunek jest istotny czyli przedmiotowy, to wyraża się trybem oznajmującym; jeżeli zaś jest tylko moźliwém przypuszczeniem, to wyraża się trybem możliwym, np. Chceszli mieć zdrowie, żyj z pomiarkowaniem [...].

§. 785. Zdania warunkowe (conditionale Nabensätze) albo wypowiadają taki warunek jakiéj drugiéj czynności, którego rzeczywistość jest prawdopodobna; albo taki, który choć nie jest niepodobny, to też jednak i na pewne go oczekiwać nie można; albo nareszcie taki, który ani nawet być przypuszczony nie może.

Zdania warunkowe są takie zdania poboczne, które oznaczają, że spełnienie się jakiejś czynności zależy od pewnego warunku. Do połączenia zdań warunkowych ze zdaniem głównem używamy spójników: jeśli, jeżeli, jeśliby, jeżeliby, byle, byleby, gdyby, skoroby, np. Jeśli pilnie uczyć się będziesz, otrzymasz nagrodę. Jeżeli czego nie rozumiesz, zapytaj się starszych i mędrszych. Człowiek niczem nie różniłby się od zwierząt, gdyby go Bóg nie był obdarzył duszą nieśmiertelną. Gdybyś nie był pilnie pracował, nie miałbyś teraz kawałka chleba.

§. 778. Zdania warunkowe (conditionale Nebensätze). Te zdania albo wypowiadają warunek jakiéj drugiéj czynności prawdopodobny— albo mało prawdopodobieństwa mający— albo wreszcie wręcz niemożliwy.

Zdania poboczne, wyrażające warunek, uzupełniający myśl zdania głównego, zowią się [zdaniami] warunkowemi, a spajają się z niém za pomocą spójników: jeśli, jeżeli; je­żeli— (to); jeśli— (to, natenczas, tedy, w takim razie).

[…] Zdania życzące i warunkowe wyrażają się zwykle samym trybem warunkowym bez osobnych przysłówków formalnych; dla wzmocnienia życzenia dodaje się wykrzyknik —o, który ma tu znaczenie przysłówka formalnego, albo: bodaj, niech, byle […].

[…] Zdania okolicznościowe przyczyny dzielą się (podobnie, jak określenie okolicznościowe przyczyny): 1) na zdania przyczyny realnej czyli właściwe zdania przyczynowe; 2) na zdania przyczyny logicznej; 3) na zdania przyczyny koniecznej czyli zdania warunkowe; 4) na zdania przyczyny niewystarczającej czyli zdania przyzwolone.

[…] Zdanie przyczyny koniecznej czyli zdanie warunkowe wyraża warunek, od którego spełnienia zależy urzeczywistnienie tego, co orzeka zdanie nadrzędne. Obydwa zdania razem tworzą okres warunkowe; w tym okresie poprzednikiem bywa najczęściej zdanie podrzędne (protasis), następnikiem — nadrzędne (apodosis), a następnik w tym razie zaczyna się od zaimka wskazującego to [...].

Tryb łączący kładzie się zamiast oznajmującego: 1) Po czasownikach, wyrażających życzenie lub strach [...]. 2) Po czasownikach myślenia i mówienia, jeżeli stoją w zdaniu pytającem, przeczącem lub warunkowem.

Zdanie podrzędne określające warunek (zdanie warunkowe) jest właściwie rodzajem zdania przyczynowego, wyraża ono bowiem taką przyczynę, która jest konieczną dla urzeczywistnienia się myśli zdania głównego. Zdania warunkowe łączą się: 1) spójnikiem: jeśli, jeżeli: Jeśli ten człowiek nie skręci karku za młodu, to może pójść wysoko. Sienkiewicz [...] 2) spójnikiem: jeśliby, jeżeliby, gdyby, żeby itp., np Gdy dusza trwożna, to serca blachą zakować nie można. Kondratowicz [...] 3) nie łączą się żadnym spójnikiem, jeśli orzeczenie zdania warunkowego jest imiesłowem nieodmiennym: Chcąc mię sądzić, ze mną trzeba być lub we mnie. Mickiewicz.

Zdania poboczne, wyrażające warunek od którego zawisło spełnienie się jakiejś innej czynności, albo stan jakiś, nazywają się zdania warunkowe.

Zdania warunkowe zaczynają się od spójników: jeśli, jeżeli.

Warunkowe, p. zdanie III.

Warunkowy [...] ∆ jęz. Zdanie warunkowe «zdanie wyrażające pewien warunek, od którego spełnienia zależy inna okoliczność, czynność: Zdania warunkowe są zasadniczo spójnikowe i zaczynają się od spójników: jeśli, jeżeli, gdy, jak itp., po których następuje orzeczenie w trybie orzekającym. Wiecz. Gram. VIII, 200.

Zdanie [...] 2. «wypowiedzenie, zespół wyrazów wykazujących gramatyczną od siebie zależność, w którym występuje forma osobowa orzeczenia» [...].∆jęz. Zdanie proste, rozwinięte, zdanie pojedyncze, złożone (współrzędnie, podrzędnie), zdanie poboczne (celowe, skutkowe, przyczynowe itp.). Zdanie oznajmujące, pytające, warunkowe. Zdanie bezpodmiotowe. Równoważnik zdania.

Podobną popularność, jaką za czasów Oświecenia zyskał podręcznik Kopczyńskiego, w drugiej połowie dziewiętnastego wieku osiągnęła gramatyka A. Małeckiego [...].

Propositio simplex — zdanie gołe, complexa — rozwinięte [...], temporalis — czasowe, comparativa — porównawcze, optativa — zamiarowe, finalis — skutku, causalis — przyczynowe, conditionalis — warunkowe, concessiva — przyzwolone.