Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyrzeczenie

Hasło w cytatach: wyrzéczenie
Język: polski

Cytaty

Wyrzéczenie, wymowięnie, mowá, to co się mowi. Effatum, enuntiatum, quicquid enuntiatur: enuntiatio omnis aut vera aut falsa. Pronuntiatum: omne pronuntiatum aut verum aut falsum est. τὸ ἀξίωμα [tò axíōma] Cicer. Pronuntiatio Cicer. Re & existimatione iam, lege & pronuntiatione nondum condemnatus. ἡ ἀπόφασις [hē apóphasis], ἀπόφανσις [apóphansis] : τὸ ἀποφαντ[ικόν] [tò apophantikón] : ὁ ἀποφαντικὸς λóγos [ho apophantikòs lógos].

Pospolstwo záś Páństwá florenckiego, máją ten zły zwyczaj w wyrzeczeniu, miánowicie gdzie Sienenczykowie i Rzymiánie wymawiáją.

Wymowienie, wyrzeczenie. die Aussprechung, das Reden. prononciation, le parler.

Wyrzeczenie. 1) Aussprechung. [...]. 1) prononciation, articulation, expression des mots.