Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

deklinacja druga

Hasło w cytatach: deklinacja 2-ga, deklinacja II, deklinacya druga, deklinacya II., deklinacyja druga
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Litery nieme Ъ. i Ь [...] Te dwie litery zdają sie niektórym bydź niepotrzebne; Owoż potrzeba ich jest: dla rozeznania Deklinaciy, Rodzaju, i inszej ortografii. Imiona bowiem na Ъ. kończące się, u Słowakow są Rodzaju Męskiego, Deklinacyi Drugiej.

Podług deklinacyi drugiéj, przypadkują się same rzeczowniki pospolite i własne, swojskie i cudzoziemskie, piérwotne i pochodne, pojedyncze i złożone i t. d. rodzaju żeńskiego, ale tylko takie, które mają rzeczowne zakończenie i przyjmują rzeczowne przypadkowanie.

§. 118. Do deklinacyi drugiéj należą rzeczowniki nijakie, zakończone w przyp. Iszym l. poj. na o, e, np. dzieło, pole, jaje.

Do deklinacyi II. należą rzeczowniki nijakie, zakończone w Iszym prz. l. poj. na o albo na e: dzieło, wiano, miasto, pole, jaje, serce.

Deklinacja 2-ga, nijaka, do której należą wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego, zakończone w mianowniku licz. pojed. na o, e i ę; np. miasto, pismo, słowo; pole, zboże, pytanie; imię, ramię; jagnię, źrebię, i t. p.

Deklinacja II, nijaka, do której należą wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego, zakończone w mianowniku liczby pojedyńczej na o, e, ę, um; np. drzewo, miasto, pole, pytanie, imię, kurczę, muzeum.

Deklinacja druga obejmuje wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego, zakończone w mianowniku na o, e, ę (okn-o, pol-e, źrebi-ę), oraz obce na um (muzeum, gimnazjum).