Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik oderwany
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: oderwane, oderwany, rzeczowniki oderwane
Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)

Cytaty

Mał/1863, s. 53 Definicja

Rozróżniamy rzeczowniki zmysłowe (concreta), t. j. które podpadają pod zmysły, [...] i rzeczowniki umysłowe czyli oderwane (abstracta), t. j. takie, które tylko samą myślą obejmujemy, np. cnota, dzielność, wieczność, nicość.

Mał/1879, t. I, s. 163 Definicja

Następnie rozróżniamy rzeczowniki ZMYSŁOWE (concreta), t. j. nazwy istot lub rzeczy, które podpadają pod zmysły, jak kamień, głos, sól, kadzidło; — i rzeczowniki UMYSŁOWE czyli ODERWANE (abstracta), t. j. nazwy takich pojęć, które tylko samą myślą obejmujemy, np. cnota, dzielność, wieczność, nicość itp.

Kr/1917, s. 12 Definicja

Takie właśnie wyrazy, które oznaczają pojęcia, wyobrażane tylko w naszym umyśle, nazywamy rzeczownikami umysłowemi lub oderwanemi.

PolTerm/1921, s. 90

Rzeczownik. Rzeczowniki zmysłowe i oderwane (umysłowe), rzeczowniki pospolite i własne, rzeczowniki zbiorowe i jednostkowe.

Król/1922, s. 11 Definicja

Rzeczowniki dzielą się na: zmysłowe: zwierzę, stół, woda..., oderwane: cnota, pilność..., pospolite: ławka, pióro, książka..., imiona własne: Wisła, Warszawa, Tatry..., zbiorowe: tłum, ludzkość, zboże..., jednostkowe: Bóg, syn, dom...

Szob/1923, s. 104 Definicja

Rzeczowniki oderwane oznaczają właściwości i czynności oderwane, nap. białość, wdzięczność, praca, rozum, rozsądek, błaganie...

Gaert/1927, s. 92

Oderwane, p. rzeczowniki.

Gaert/1927, s. 98 Definicja

Rzeczowniki (substantiva) - wyrazy oznaczające osoby lub rzeczy (zmysłowe lub umysłowe) [...] b) ★zmysłowe (concreta), np. stół i ★oderwane, ★umysłowe (abstracta), np. cnota.

Kl/1939, s. 76 Definicja

Od różnych liczebników tworzą się także rzeczowniki oderwane, np. troistość, poczwórność, piątka.

Kor/1961, s. 69

Podobną popularność, jaką za czasów Oświecenia zyskał podręcznik Kopczyńskiego, w drugiej połowie dziewiętnastego wieku osiągnęła gramatyka A. Małeckiego [...].

Nomen substantivum singulare — rzeczownik jednostkowy, abstractum — oderwany, numerale cardinale — liczebnik właściwy, główny, ordinale — porządkowy, collectivum — zbiorowy, multiplicativum — mnożny, wieloraki, indefinitum — nieokreślony, nieoznaczony [...].

Kor/1961, s. 76

Z chwilą uzyskania niepodległości i organizowania na nowo szkolnictwa polskiego przystępując do nauczania języka ojczystego językoznawcy polscy na zjeździe w roku 1921 uchwalili zrąb terminologii gramatycznej [...].

Semantyka: wyraz samodzielny, rzeczownik oderwany, jednostkowy, liczebnik oznaczony, ilościowy, główny, ułamkowy, porządkowy, zbiorowy, mnożny, wieloraki, nieoznaczony [...].

Powiązane terminy