Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czas przyszły niedokonany

Hasło w cytatach: czas niedokonany przyszły, czas przeszły niedokon, czas przysz. niedok., czas przyszły niedokon, niedokonany przyszły, przyszły niedokonany
Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Obludnikow z daleka zażywać potrzeba; inaczej będziesz wielce żałował [...]. Czas przyszły niedokonany, wyraża się przez będziesz żałował.

Ciąg zaś, trwanie, powtarzanie czynu lub skutku, albo usiłowanie do zdziałania czego w czasie przyszłym wystawione, wyrażamy przez czas przyszły niedokonany.

Czas na koniec przyszły jest dwojaki: niedokonany na słowa niedokonane, np. będzie siedział; i dokonany na słowa dokonane, np. siędzie.

Czas przyszły niedokonany składa się u nas z posiłkowego słowa będę, i ze słowa, które się czasuje, a które przedniejszém nazwać można. Słowo to przedniejsze albo się kładzie przed posiłkowém, i natenczas używamy go w trybie bezokolicznym […]. Albo się kładzie po posiłkowém, i natenczas używamy go w czasie przeszłym [...]. Zamiast słowa będę, używamy czasem drugiego posiłkowego mam, do którego słowo przedniejsze w trybie bezokolicznym dodajemy [...].

Czas przyszły wyraża, iż się coś dopiéro stanie lub dziać będzie: np. Drzewo zakwitnie. [...] Wedle lic jest on niedokonany albo dokonany, gdy oznacza objaw w przyszłości albo trwający albo skończony; np. Czas przysz. niedok. będę czytał.

Czas przyszły wyraża, iż się coś dopiéro stanie lub dziać będzie: np. Drzewo zakwitnie. [...] Wedle lic jest on niedokonany albo dokonany, gdy oznacza objaw w przyszłości albo trwający albo skończony; np. Czas przysz. niedok. będę czytał.

Słowa niedokonane mają czas przyszły niedokonany, ze słowem posiłkowym: być, np. będę wołał, będę kupował i t. d., albo wołać będę, kupować będę i t. d.

[...] Są także czasowniki dokonane, które nie mają odpowiednich niedokonanych, te są dwojakie: a). Czasowniki: kazać, darować, rzec, pomnieć, i zdołać używają się tak w znaczeniu dokonaném jako i niedokonaném, np. Oto daruję (teraz) ci ten zegarek. Jak sobie kupię złoty zegarek, daruję ci (czas przyszły dokonany) mój srebrny. Te czasowniki mają także imiesłowy tak dokonane jako i niedokonane, co w innych czasownikach jest rzeczą niesłychaną, np. rzekąc (imiesłów czasu teraź.), rzekłszy (imiesłów czasu dokonanego). Czasu niedokonanego przeszłego i niedokonanego przyszłego nie mają [...].

Czas przyszły niedokonany (futurum primum) składa się ze starego imiesłowu albo ze sposobu bezokolicznego i ze słowa posiłkowego będę […].

[...] Zdanie przymiotnikowe, zaczynające się zaimkiem względnym który-a-e, kto, co, jaki-a-e, da się wtenczas skrócić gdy tenże zaimek jest w 1. p.; wówczas opuszcza się zaimek względny, a czasy trybu oznajmującego zamieniają się na odpowiednie odmienne imiesłowy, które zgadzają się w rodzaju, przypadku i liczbie ze słowem określoném, tj. z tém, do którego się zaimek względny odnosi. Jeżeli tém słowem określoném jest zaimek wskazujący ten, ta, to, opuszczamy go [...]. Nie tylko czas teraźniejszy przemienia się na imiesłów czasu teraźniejszego, ale także czas przeszły niedok. i przyszły niedok., jeżeli czasy w zdaniu główném i poboczném są te same, bo czas zdania głównego wskazuje spółczesność czynu, np. Komnata była słabo oświetlona lampą, która już dogasała=lampą już dogasającą [...].

UWAGA II. Orzecznik czasowy i łącznik zgadzają się z podmiotem w rodzaju tylko w czasach przeszłych i przyszłym niedokonanym, ponieważ w tych tylko czasach mają końcówki rodzajowe, n. p. piszę (na wszystkie trzy rodzaje), ale: pisałem, am, om i będę pisał, a, o. Podobnie: jestem, ale: byłem, am, om.

Czas przyszły niedokonany, na oznaczenie czynności w porównaniu z chwilą, gdzie się o niéj mówi, dopiero nastąpić mającéj, bez oznaczenia, czy zostanie dokonaną. Formuje się od słów niedokonanych; np. będę mijał, kupował, dobywał, będę kładł, brał, stygnął; albo też mijać będę, kupować będę, dobywać będę, itd

Jednolitą formą słowa nazywámy taką, którá się składá s temátu i s końcówki bezpośrednio, [...] lub pośrednio złączonéj s temátem [...]. Te zaś formy, do których rozwáżaniá obecnie przystępujemy, złożone z jimiesłowu lub trybu bezokolicznego i słowa posiłkowego, nazywać będziem formami złożonemi lub omównemi (formae periphrasticae); takiemi są np. koɦać będę lub będę koɦał, oznaczające czas przyszły niedokonany słowa niedokonanego koɦać, gdzie będę jest czasem przyszłym słowa posiłkowego być.

[...] Tryb oznajmujący (modus indicativus) jak w całéj jafeckiéj rodzinie językowéj, tak i w naszym języku nie má żádnego sobie włáściwego znamieniá, jak tego dowodzą wszystkie formy osobowe gramatycznych czasów, náleżących do trybu oznajmującego, o jakich już była mowa w poprzedzających paragrafach, a takiemi są: a) Czas teraźniejszy niedokonany [...]. b) Czas teraźniejszy częstotliwy [...]. c) Czas przeszły niedokonany [...]. d) Czas przeszły częstotliwy [...]. e) Czas przeszły dokonany [...]. f) Czas zaprzeszły niedokonany [...]. g) Czas zaprzeszły dokonany [...]. h) Czas zaprzeszły częstotliwy, (rzadko używany) [...]. i) Czas przyszły niedokonany [...]. k) Czas przyszły częstotliwy [...]. l) Czas przyszły dokonany [...].

Czas przyszły niedokonany oznacza czynność, która ma dopiero nastąpić bez względu na to, czy się ukończy, np. będę pisał, będę czytał, będę się uczył, będzie spał, będzie grał itd.

Dwa czasy przyszłe, niedokonany i dokonany; np. będę mijał kupował, bił (albo też mijać, kupować, bić będę) — i minę, kupię, zbiję albo uderzę (§. 223, 4).

Niedokonany przyszły zapowiada tylko, że omawiana czynność nastąpi — a dokonany ukazuje i całkowite jéj w przyszłości spełnienie.

Niedokonany przyszły [czas]

Pragnąć Będę

Będziesz

Będzie

Będziemy

Będziecie

Będą.

Czas przyszły: { a) niedokon: będę mówił, albo mówić będę b) częstotl: będę mawiał albo: mawiać będę. c) dokonan: zmówię.

Czas przyszły: { a) niedokon: będę chwalony, b) dokon: będę albo: zostanę pochwalony.

Czasy, tryby, imiesłowy i t. d., utworzone od czasowników dokonanych, nazywają się dokonane.

Czasy, tryby, imiesłowy i t. d., utworzone od czasowników niedokonanych, nazywają się niedokonane.

Mówimy zatem zwykle: czas przeszły niedokonany (chwaliłem), czas przeszły dokonany (pochwaliłem), czas przyszły niedokonany (będę chwalił), czas przyszły dokonany (pochwalę), bezokolicznik niedokonany (chwalić), bezokolicznik dokonany (pochwalić) i t. d.

Czas przyszły niedokonany, jak wskazują, takie formy, jak będę czytał lub będę czytać albo czytać będę, jest formą złożoną i składa się z imiesłowu przeszłego czynnego lub bezokolicznika i czasu przyszłego słowa posiłkowego być. Imiesłów kładzie się zawsze po słowie posiłkowem będę, bezokolicznik bywa używany albo przed albo po słowie posiłkowem.