terminów gramatycznych online
okolicznik
- IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
- Nauka o zdaniu: Szob/1923, Kl/1939
- Składnia: PolTerm/1921
- Słowniczek: Gaert/1927
Okolicznik to część zdania tworząca związek składniowy na zasadzie luźnej składni przynależności (nie rządu i nie zgody), najczęściej z orzeczeniem.
Cytaty
Części podmiotu rozwiniętego i części orzeczenia rozwiniętego. Określenia. Rodzaje określeń: a) właściwość: przydawka (dopowiedzenie, dopełniacz, przydawka), b) stosunek: okolicznik (miejsca, czasu, sposobu); c) przedmiot: przedmiot (nietylko w bierniku), bliższy i dalszy.
Okolicznikami nazywamy określenia, wskazujące na najrozmaitsze stosunki, wśród jakich odbywają się czynności i stany lub w jakich występują właściwości, oznaczane w podmiocie lub orzeczeniu. Nap. Tu i ówdzie blada jarzębina wychyla się zza płotu.
Okolicznik, p. zdanie I.
I. Części zdania: [...] C. ★Określenia: a) ★przydawka, określająca właściwość [...]; b) ★okolicznik, określający stosunek [...]; c) ★przedmiot (dopełnienie, obiectum) określa wyrazy wskazując na osobę lub rzecz.
Określenie, o które ze stanowiska określanego członu związku pytamy się zaimkiem przysłownym, np. kiedy? odkąd? dopóki? gdzie? skąd? dokąd? którędy? jak? dlaczego? oraz takimi wyrażeniami, jak po co? na co? pod jakim warunkiem?, nazywamy okolicznikiem.
Z chwilą uzyskania niepodległości i organizowania na nowo szkolnictwa polskiego przystępując do nauczania języka ojczystego językoznawcy polscy na zjeździe w roku 1921 uchwalili zrąb terminologii gramatycznej [...].
Składnia: [...], okolicznik, przydawka, dopełniacz, dopowiedzenie, związek współrzędny, podrzędny, zdanie złożone współrzędnie, podrzędnie, współrzędne, łączne, przeciwstawne, główne, poboczne, nadrzędne, podrzędne, podmiotowe, orzecznikowe, określeniowe, przedmiotowe [...].
Powiązane terminy
- okoliczność (okolicznik)
- określenie (stosunek)
- określenie okoliczności
- przypadek szósty (składnia, = okolicznik)