terminów gramatycznych online
łączenie spójnik
Język: polski
- Część II. O etymologii. O częściach dyskursu: Gott/1766
- Część II. O etymologii. O terminach grammatycznych (słowniczek łacińsko-polski): Gott/1766
- Część II. O wykładaniu: Gott/1774
- III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
- O nauce dobrego pisania i czytania: Lub/1778
- O posiłkowych częściach mowy: Lub/1778
- Wstęp do Gramatyki: SzyPocz/1770
Cytaty
Cały Dyskurs składa się z dziewięciu części 1. iest Artykuł. 2. Imię 3. Zaimek. 4. Słowo. 5. Uczestnictwo. 6. Przysłowie. 7. Przekładanie. 8. Łączenie. 9. Interiekcya.
O Łączeniach. Łączenia zowią się od tego, że wszystkie części Mowy pospołu złączaią, są zaś rozmaite.
Mowa dzieli się na ośm części. I. Imie, po Łacinie Nomen, jest nazwisko jakiej rzeczy, np: Niebo. II. Zaimek, Pronomen [...] III. Słowo, Verbum [...] IV. Uczestnictwo, Participium [...] V. Przysłowie, Adverbium [...] VI. Łączenie, Conjunctio, co łączy słowa z słowami lub sens z sensem, np: chociaż, przecie, bowiem, ale. VII. Przekładanie, Praepositio [...] VIII. Interiekcya, Interjectio [...].
Cała mowa składa się z dziewięciu części, 1. iest Znamka. 2. Imię, 3. Zaimek. 4. Słowo. 5. Uczestnictwo. 6. Przysłowie. 7. Przekładanie. 8. Łączenie. 9. Wkładanie.
Wszystkie Rossyjskie rzeczenia dzielą się na ośm części, i do nich się odnoszą, które są: Imie (Nomen), Zaimek (Pronomen), Słowo (Verbum), Uczesnictwo (Participium), Przysłowie (Adverbium), Przekładanie (Praepositio), Łączenie (Coniunctio), Międzymiot (Interiectio).
ROZDZIAŁ. V. o Łączeniu: de Conjuctione.
Z języków nowożytnych wiek Oświecenia przynosi znaczne zainteresowanie językiem niemieckim, stąd zaczynają się pojawiać liczne przeróbki gramatyki J.K. Gottscheda [1766]. Już najstarsza z nich posiada nawet słownik terminologii rodzimej [...].
Nomen substantivum proprium — imię istotne własne [...], verbum — słowo, adverbium — przysłowie, coniunctio — łączenie, interiectio — interiekcyja, przekładanie.
Daleko więcej rodzimego słownictwa gramatycznego zawierał z natury rzeczy przeznaczony dla Szkoły Rycerskiej podręcznik W. Szylarskiego [...].
Nomen substantivum proprium — imię substantyw własne [...], verbum — słowo, adverbium numeri — przysłowie liczenia, coniunctio — łączenie, złączanie, praepositio — przekładanie, interiectio — interiekcyja.
Dla rosyjskiego napisał go [podręcznik] M. Lubowicz [...] .
Nomen substantivum proprium — imię ist(ot)ne [...], verbum — słowo, adverbium numeri — przysłowie rachunkowe; praepositio — przekładanie, coniunctio — łączenie, interiectio — międzymiot.
Powiązane terminy
- koniunkcja
- partykuła (spójnik)
- przyłączenie, przyłączanie (coniunctio)
- spójnik
- wiązadło (składnia, spójnik)
- złączanie (spójnik)
- złączenie (część mowy)
- coniunctio (spójnik)
- conjonction
- conjonctive
- Konjunktion
- союз
- łączenie dwusłowne
- łączenie kondycjonalne
- łączenie konkludujące
- łączenie następujące
- łączenie poprzedzające
- łączenie porządkowe
- łączenie pozwalające
- łączenie proste
- łączenie przeciwne
- łączenie przyczynę znaczące
- łączenie przyczynodajne
- łączenie przyczynodawcze
- łączenie rozdzielające
- łączenie sprzeciwiające
- łączenie sprzęgające
- łączenie warunkowe
- łączenie wnioskowe
- łączenie wyłączające
- łączenie zakładne
- *łączenie zamknienia dowodu
- łączenie zamykające
- łączenie złączające
- łączenie złożone
- *przyłączenia sprzeciwiające się
- spójniki przyczynę znaczące