Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imię żywotne
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: imié żywotné, imiona żywotne, imiona żywotné, żywotne imiona
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Deklinacja I (Nominativus singularis ...., Nominativus pluralis ... Locativus dualis): Łoś III/1927
  • O ośmiu częściach mowy: DwBg/1813
  • Zbiór abecadłowy rzeczy: DwBg/1813

Cytaty

DwBg/1813, s. 4 Definicja

Imiona [...] Żywotné, znaczące rzeczy żyjącé, np. mistrz, owca, ryba.

DwBg/1813, s. 23 (23-24)

Przyp. trzeci, tak imión żywotnych jak to i nieżywotnych, kończy się pospolicie, odmiéniając drug. przyp. ostatnią samogłoskę a lub u na owi, np. męża, ogrodu, mężowi itd.

DwBg/1813, s. 44

O formie trzeciej. § 25. Forma ta zamyka w sobie imiona nieżywotné, tudziéż te żywotné, któré żadnéj płci nie znaczą: to jest, do téj formy należą samé rzeczowniki rodzaju nijakiego.

DwBg/1813, s. 183

Żywotne Imiona 4.

Łoś III/1927, s. 16

Ac. sg.

§ 31. W języku stp. tak samo, jak w dzisiejszym, przypadek ten utożsamił się z N. sg., ale w zakresie imion żywotnych zamiast niego wszedł także w użycie G. sg.

Powiązane terminy