Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

słowo czasownik

Język: polski
Geneza: tłum. łac. verbum
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Cz. I. Powierzchność języka. Rozdział IX. O słowie: Kop/1817
  • Cz. I. Powierzchność języka. Rozdział VI. O imieniu: Kop/1817
EJO 1999, 541 Definicja współczesna

Słowo [...] 2. W starej tradycji terminologicznej - synonim czasownika, por. do dziś używany termin „słowo posiłkowe”.

Cytaty

Nájprzedniéjsze są części mowy imié i Słowo: przeto téż nájobszérniéjsza o nich będzie nauka.

Bierzé się u nas słowo w kilku znaczéniach. Naprzod za przyrzeczénié dáłeś słowo, że etc.. Po wtóre za pismo S np. takié jest słowo Boże. Po trzecie za wszelki wyráz mowny, np. List długi kończę we dwóch słowach: bądź zdrów. Po czwarte, w Grammatyce bierze się za wyráz poświęcony sczególnie znaczeniu działánia duszy naszéj nazwanego SĄDEM. W takiem znaczéniu brać tu będziemy Słowo.

SŁOWO jako po Imieniu, najprzedniejsza część mowy, złożonej z głosu i z myśli, przeznaczone jest na SĄD, czyli twierdzenie lub przeczenie czego, o czem. Bez słowa nie byłoby sensu, czyli zupełności i zrozumiałości ani w myśli, ani w głosie

Takto, Słowo potrzebne jest do sensu. Jak już Imię malujące rzeczy, tak Słowo malujące Sąd o rzeczach, nie są gołe, ale z tysiącznemi złączone względami, czyli okolicznościami: musi przeto Słowo malować nietylko gołe wyrobrażenie Sądu, ale też okoliczności tegoż Sądu.