terminów gramatycznych online
verbum personale
Cytaty
Osoba persona [...] osobą znamionujące personalia verba RN (k. tyt.); osobą znamyonviącze personalia R z6 (mg).
Quid est uerbum personale? Quod per tres distinctas personas coniugatur. Quid est uerbum Impersonale? Quod non iuxta tres personas uariatur.
Verbum aliud personale, ut Ja roskazuję/ Ego mando. Ty słuchasz/ Tu audis. Bolesław zábił Stánisłáwá/ Boleslaus Stanislaum occidit. Aliud impersonale Stoią/statur. Siedzą/sedetur. Grają/luditur.
Quid est Verbum Personale? Quod in utroque numero flectitur [coniugatur] et antè se habet Nominativum certae personae, vel expressum, vel subintellectum, Ut: Ego Sribo, [Ja piszę.] Tu Scribis, [Ty piszesz.] Ille Scribit, [On pisze.]
Quotuplicia sunt verba apud Polonos? Duplicia: personalia et impersonalia. Personalia quot terminationes habent? Tres: ę, am et iem.
Personale verbum, προσωπικόν [prosōpikón] quod personam aliquam ex tribus Grammaticis adsonat.
Omne verbum personale postulat ante se, ut in Latinis, nominativum.
Jáko w inszych językách, ták i we Włoskim, to jest Verbum Personale, ktoremu się w spadku prostym osoby ja, ty, on, przydáją.
Verbum aliud est personale, hoc est, quod omnes personas utriusque numeri habet, ut piszę, piszesz, pisze; Plur. piszemy, piszecie, piszą; aliud impersonale, videlicet, quod prima & secunda persona utriusque numeri caret, ut grzmi, przystoi etc.
Verbum dzieli się ná personale, i na Impersonale. Personale jest, co ma trzy personas, á o tákowe myśmy áż dotąd mowili.
Na koniec dzielą się jeszcze słowa, na osobiste (personalia) i trzecioosobne (impersonalia); na porządkowe (reguralia) i nieporządkowe (irregularia); na pełne (plena), niepełne (defectiva) i zbytkujące (et abundantia).
Słowa [...] są wielorakie. Verbum activum. Słowo czynne. Verbum passivum. Słowo bierne. Verbum deponens. Słowo pokładne, które ma zakończenie bierne (terminationem passivam) à znaczenie czynne (significationem activam). Verbum auxiliare. Słowo posiłkowe. Verbum regulare. Słowo foremne. Verbum irregulare. Słowo nie foremne. Verbum personale. Słowo osobiste. Verbum impersonale. Słowo nie osobiste. Verbum neutrum. Słowo nijakie, t.[to] j. [jest] ani czynne, ani bierne. Verbum frequentativum, Carisio, iterativum. Słowo częstotliwe, czyli powtorzyste. Verbum reciprocum. Słowo zaimkowe etc. etc.
Verbum personale est, słowo osobiste jest, quod conjugatur, ktore się sprzęga, per tres personas, przez trzy osoby, ùt ego studeo, jako ja uczę się, tu studes, ty uczysz się, ille studet, on uczy się; et pluraliter, a w wielkiej liczbie, nos studemus, my uczymy się, vos studetis, wy uczycie się, illi student, oni uczą się.
[Verbum] Personale. [Słowo] Osobiste.