Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek

Hasło w cytatach: zaimki
Język: polski
Geneza: łac. pronomen
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Część I (wstępna): Jes/1886
  • Część II. O wykładaniu. & 1. O znamionach grammatycznych (słowniczek łacińsko-polski): Gott/1794
  • Część II. O wykładaniu. O częściach mowy: Gott/1794
  • O Etymologii. §. I. O wyrazach grammatycznych (słowniczek łac.-pol., s.12-13): Gott/1787
EJO 1999, s. 654 Definicja współczesna

Zaimek. Klasa wyrażeń uznawanych wprawdzie za odrębną część mowy, ale z zastrzeżeniem, ze jest to część mowy wyróżniana na podstawie innych kryteriów niż rzeczownik, przymiotnik, czasownik czy przysłówek

Cytaty

Pronomen zaimek

Zaimki w Niemieckim Języku są pięciorakie 1. Osobiste, 2. Dzierżące, 3. Pokazuiące, 4. Skazuiące, 5. Pytaiące.

Pronomina, zaimki. demonstrativa, skazuiące. impropria, niewłasne. interrogativa, pytaiące. personalia, osobiste. possessiva, dzierzawcze. reciproca, zaimkowe. relativa, względne.

Zaimki w Niemieckim ięzyku są sześciorakie 1. Osobiste, 2. Dzierzawcze, 3. Pokazuiące, 4. Skazuiące, 5. Pytaiące, 6. Niewłaściwe.

Widzimy, że te wyrazy: ja, ty, wy, zastępują imiona rzeczowne, tj. rzeczowniki: nauczyciel, Stanisław, uczniowie; podobne wyrazy zastępują także (jak później zobaczymy) i imiona przymiotne oraz imiona liczbowe, stąd takie wyrazy, które zastępują imiona, zowią się zaimkami (za-imek, za-imię).