Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek

Hasło w cytatach: zaimki
Język: polski
Geneza: łac. pronomen
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Część II. O etymologii. O terminach grammatycznych (słowniczek łacińsko-polski): Gott/1766
  • Deklinacja: ŁośFl/1923
EJO 1999, s. 654 Definicja współczesna

Zaimek. Klasa wyrażeń uznawanych wprawdzie za odrębną część mowy, ale z zastrzeżeniem, ze jest to część mowy wyróżniana na podstawie innych kryteriów niż rzeczownik, przymiotnik, czasownik czy przysłówek

Cytaty

Cały Dyskurs składa się z dziewięciu części 1. iest Artykuł. 2. Imię 3. Zaimek. 4. Słowo. 5. Uczestnictwo. 6. Przysłowie. 7. Przekładanie. 8. Łączenie. 9. Interiekcya.

O Zaimkach. Zaimki w Niemieckim Języku są szesciorakie 1. Osobiste, 2. Dzierżące, 3. Pokazuiące, 4. Skazuiące, 5. Pytaiące, 6. Niewłasne.

Według deklinacyj odmieniają się imiona, imiesłowy i zaimki; według konjugacyj — czasowniki. Głównych deklinacyj jest dwie: imienna i zaimkowa z 7 przypadkami, które nazywamy: mianownik (M.), wołacz (W.), biernik (B.), dopełniacz (D.), celownik (C.), narzędnik (N.), miejscownik (Ms.). Liczby oznaczamy: pojedyncza (l. poj). mnoga (l. mn.), podwójna (l. podw.); rodzaje: męski (r. m.), żeński (r. ż.), nijaki (r. n.).

Zaimki odróżniające rodzaj. § 52. Odróżniamy śród nich utworzone od tematów twardych i utworzone od tematów miękkich; prapolską deklinację łatwo można odtworzyć drogą metody porównawczej; jako wzór bierzemy zaimek wskazujący oraz zaimek ; na miejscu tych form w najdawniejszej polszczyźnie mamy formy złożone z przyrostkiem - [...].