terminów gramatycznych online
aphaeresis
Język: łaciński
Geneza: z gr. aphaíresis
- De Prosodia: UrsMeth/1592 (1998)
- De pronomine: Stat/1568
- Index: Kn/1644 (I wyd. 1626)
- O dawnej polszczyźnie: Dudz/1776
- O literách włoskich i wymowieniu ich: Sty/1675
- O postaciach gramatycznych: Malin/1869
- Słownik: Kn/1644 (I wyd. 1626)
Cytaty
Onego/ per aphaeresim Go.
Aphaeresis [...] Pol: Odjęcie. Roki, Wyroki. Wiśniewska 1998, 67 notuje.
Aphaeresis, Gr. Odjęcie. Item Figura Ablatio, Domed. quae literam vel syllabam initio dictionis aufert.
Aphaeresis Polonica. Ni/ pro áni. Go/ pro jego. Mu. pro jemu. Ki/ ká: pro Jáki/ jáka [...].
DE APOSTROPHE, SYNCOPE, APHAERESI et APOCOPE.
Aphaeresis názywa się gdy w słowách ktore są przydłuższe, Włoszy zwykli czásem ná początku ucináć pierwszą syllabę, ná przykład Belico Miásto Ombelico Pępek [...].
Niektòre Aphereses, abo skròcone z początku, jakie są: ej, ki, kie, ki, go zamiast: jej, jaki etc.
Przez wyrzutnią odrzucają się niekiedy głoski i zgłoski tak s piérwiástku, t. j. piérwiástkowe, jak i przybyszowe z wyrazu. Wyrzutniá w násłowiu nazywá się Aphaeresis - zesuwką, w środosłowiu wysuwką […].
Przykłady na zesuwkę (Aphaeresis). 1. Zesuwá się samogłoska o w radło, ratáj, […] które to formy językowe powstały s form pełnych: oradło, oratáj […].