terminów gramatycznych online
sonus dźwięk
Język: łaciński
- De Litteris earumque pronuntiatione: Men/1649
- De litterarum potestate et genuina earum pronunciatione: Stat/1568
- De litteris earumque potestate et pronuntiatione: Vol/1612
- Orthographia: Park/1440 (ok.)
- Ortografia Zab/1514: Zab/1514–1515/1518
- Słownik: Kn/1621, Kn/1644 (I wyd. 1626)
Cytaty
Quamvis quandoque eidem caracteri diversos sonos attribuant, alique tamen eorum apud eos superfluunt. Nam Latinum ideoma k non indiget, h eciam aspiracionis nota est.
Viginti tres nomine et figura differentes latini ponunt litteras, nec nobis Polonis opus est pluribus, quia et nostrum idioma illis absolui potest, licet quantum ad sonum una et eadem littera consillabica diversimode pronuncietur.
Videmus enim, quod una et eadem littera multo diversum habet sonum, qui plerumque dictionis variat significatum; exemplum de l, stal, id est calibs, stal, id est stetit.
Et iis sonus est extraneus et improprius littere latine. Ideo potius talis sonus seu litera i signari debet aliquo caractere seu signo forma littere immutata, et si placet, signetur virgula obliqua super eam proiecta huiusmodi í, vel instar aliarum durarum literarum puncto obtuso instar titelli videlicet huiusmodi ī.
Tertius huius litterae sonus a superioribus plane diversus nota addita dignoscitur, traducto per exteriorem elementi partem obelisco.
I litera proprium sonum semper retinet.
Brzmienie, dźwięk, Sŏnus m.s. Sonus nervorum, vocis. Cicero.
Dźwięk, ἡ φωνὴ [hē phōnḕ], Sonus masc..
Sŏnus. [so]ni. et priscè [son]us. Brzmienie. Dźwięk.
Cʒ asperum Gallisque prolatu difficilem sonum habet.