Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus dativus
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: D., dativus, Dativus
Język: łaciński
Dział: Części mowy (współcześnie)
  • O imieniu i jegoż przypadkach: Sty/1675
  • Wykład znaków i abrewiacji: Tr/1764
EJO 1999, 108 Definicja współczesna

Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Cytaty

Sty/1675, s. 36

Káżdy Numerus ma swoje pięć Casus, to jest spadkow ktore w ten sposob się názywáją, Nominativus Miánujący, Genitivus Rodzący, Dativus Dájący, Accusativus Oskarzájący, Ablativus Odbierájący lub rozłącájący.

Sty/1675, s. 57

Singularis. N. ... G. di D. à A. ... A. dà [...].

Tr/1764, s. [18]

N. g. D. A. V. I. L. Spadki Polskie. Nominativus, genitivus, Dativus, Accusativus, Vocativus, Instrumentalis, Localis.

Czep/1871–1872, I, s. 515

Komuczynny, ego, lm. e, m. gram. (Morz.) spadek trzeci (dativus).

Powiązane terminy