Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spójnik
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spójniki
Język: polski
Dział: Składnia, Części mowy (współcześnie)
EJO 1999, 545 Definicja współczesna

Spójnik. Wyraz pomocniczy pełniący prymarnie funkcję wskaźnika syntaktycznego. Wiąże składniki zdaniowe w zespoły zwane zdaniami złożonymi bądź składniki wyrazowe wewnątrz zdań pojedynczych.

Cytaty

ZwO/1924, s. 70 Definicja

Spójniki (Conjuncções).

Są to części mowy, które spajają z sobą dwa wyrazy albo dwa zdania: branco e verde (biały i zielony), eu sei a lição e elle não sabe (ja wiem — umiem — lekcję, a on nie wie).

Kl/1939, s. 81 Definicja

Spójnikiem nazywa się wyraz nieodmienny, który wiąże dwa wyrazy lub dwa zdania.

Dor/1958–1969, t. VIII, s. 610 Definicja

Spójnik m III jęz. «wyraz nieodmienny łączący zdania lub ich części — w odróżnieniu od przyimków nie rządzący formami przypadków».

Powiązane terminy