terminów gramatycznych online
część składowa wyrazu
Język: polski
- Część II. Rozdz. 1. Wiadomości z głosowni i etymologii: Jes/1886
- Część II. Rozdz. 2. Odmiany. (Fleksya) : Jes/1886
- Część trzecia. Rzecz o słowach: Such/1849
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Etymologia (Słoworód): Kr/1917
- Kilka słów o etymologii właściwej jako sprawozdanie o niniejszej pracy złożone: Trz/1865
- Nauka XII. O błędach w wymawianiu i pisaniu: Sier/1838
- Rzeczowniki: Desz/1846
Cytaty
Trzeba pisać rozłącznie: nie zdołam, nie mogę, nie chcę, bo tu nie oznacza przeczenie, ani się może uważać za część składową połączoną nierozdzielnie z wyrazami mogę, chcę, ale tylko przy nich się kładzie, i jest osobnym wyrazem przeczącym.
Również ze względów etymologicznych składu lub pochodzenia tak się powinny rozdzielać wyrazy: prze-znaczyć, prze-rwa, u-czczony, u-rwać, u-rznąć, ze-lżyć (komu lub kogo), roz-ciąć, roz-dziérać, po-zdziérać; bo w wyrazach przeznaczyć, przerwa, częścią składową jest prze, nie zaś przez, przer; toż uczczony, urwać, urznąć, pochodzą od czcić, rwać, rznąć; zelżyć, użyte jest zamiast zlżyć, gdzie, przez przydane e po z dla łatwiejszego wymówienia, piérwsza tylko część składowa z zamieniła się na ze, a druga została niezmienioną.
Dawniéj ten wyraz był w postaci białagłowa i odmieniano go w obu częściach: białągłowę, białéjgłowie i t. d. Ale ponieważ w liczbie mnogiéj takie wyrazy rzadko się odmieniać mogą w obu częściach składowych, [...] przeto słusznie tylko w drugiéj części odmieniać się powinny.
Dwadzieścia w przypadkach odmiennych nadaje także i piérwszéj składowéj części końcówkę -u.
[Zygmunt Sawczyński] W ostatnim przykładzie mamy nawet dwie formy trybu rozk. pełną i skróconą weźmij i weź. Rozebrawszą ostatnią na części składowe, pokaże się, że się składa z przyimka wz czyli rozszerzonego wez i cząstki samogłoski i rozpoczynającej pierwiastek im; cząstki, którą my oznaczamy kréską ('), a język starosławiański znakiem miękkim czyli tak zwanym jer.
W następującym przykładzie unaocznią nam się najlepiej składowe części wyrazu.
Rzeczownik złożony z przymiotnika stojącego w I-szym przypadku i z rzeczownika, odmienia się w obu częściach składowych wedle właściwych im prawideł; np. I i IV przyp. Krasnystaw (miasto w Lubelskiem), ma: II p. Krasnego|stawu, III p. Krasnemu|stawowi, V p. Krasny|stawie! VI p. Krasnym|stawem, VII p. w Krasnym|stawie.
W ten sposób w każdym wyrazie można odszukać pewne części składowe, połączone celowo w całość, z których każda ma swoje znaczenie. Temi częściami składowemi wyrazu są: pierwiastek, przedrostek, przyrostek i końcówka.
Części składowe wyrazu. § 168. Pomimo tych zmian fonetycznych i analogicznych, którym wyrazy ulegały, możemy odszukać zawsze części składowe (znaczeniowe, morfologiczne) każdego wyrazu.
Przyimki złożone są te, których częściami składowemi są dwa lub trzy przyimki, albo też przyimek łącznie z innym wyrazem.
[...] więcej nazw niż części składowych, co się jednak tłumaczy tem, że dzierżak i bijak wcale nie wszędzie jednakowo są połączone, że mamy tu przynajmniej trzy typy.
Powiązane terminy
- afiks
- augment
- części morfologiczne (wyrazu)
- części składowe wyrazów niepodzielne
- części znaczeniowe wyrazu
- część wyrazu przedrdzenna
- część wyrazu rdzenna
- kompleks
- kompleks morfologiczno-semazjologiczny
- morfema
- nagłos
- nagłos spółgłoskowy
- pień
- pierwiastek (rdzeń, źródłosłów)
- podstawa odmiany
- prepozycja (morfem)
- przydatek słowny (przedrostek)
- sufiks